To Ρεθυμνιώτικο χωριό με τη «συνεπαρσά» που ΟΛΟΙ μας θα θέλαμε να ζήσουμε!
Όσοι έχουν μεγαλώσει από παιδιά στην Κρήτη και όλοι όσοι έχουν επιλέξει να ζουν μόνιμα στο νησί, γνωρίζουν καλά πως ο τόπος αυτός προσφέρει μια σπάνια αίσθηση ισορροπίας. Κόντρα στις μεγάλες αλλαγές που φέρνει το πέρασμα του χρόνου στις σύγχρονες κοινωνίες, οι περισσότεροι Κρητικοί διατηρούν δεσμούς με το παρελθόν και την λαϊκή παράδοση. Μερικές ώρες περιήγησης και συζητήσεων στην επαρχία Αμαρίου και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Μέρωνας, προσφέρουν τις απαντήσεις σε όποιον αναρωτιέται γιατί λένε πως εκεί η ζωή «κυλά» όπως όλοι θα θέλαμε…
Γράφει ο Αντώνης Τσαλίκης για το Daynight.gr
Αν και μια σύντομη επαφή με χωριά της Κρητικής ενδοχώρας που έχουν βρει αυτή την πολυπόθητη ισορροπία μας γοητεύει, η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να «νιώσει» πραγματικά την καθημερινότητα των κατοίκων σε ένα μέρος όπως ο Μέρωνας.
Ο δεσμός με το χωριό, τους ανθρώπους του και την τοπική κουλτούρα έρχεται μονάχα έπειτα από προσωπική επιθυμία και προσπάθεια για αλλαγές που έχουμε ανάγκη ως άνθρωποι. Πολύ εύστοχη η φράση πως “ένας τόπος δεν θα σου «ανοιχτεί» αν εσύ δεν έχεις ήδη προετοιμαστεί για αυτό”!
Στην συγκεκριμένη «γωνιά» λοιπόν του Ρεθύμνου, τα τελευταία χρόνια έχουν συγκεντρωθεί πολλοί τέτοιοι άνθρωποι. Προσωπικότητες που αναγνώρισαν τα πλεονεκτήματα της ζωής σε ένα μέρος όπως ο Μέρωνας και σε συνδυασμό με την την από καρδιάς φιλοξενία των ντόπιων κατοίκων, ζουν σε έναν επίγειο «παράδεισο» όπως αρκετοί έχουν σχολιάσει. Δεν υπάρχει κάποια ουτοπία που μπορούμε να μεταφερθούμε και να ζήσουμε μια διαφορετική ζωή, αλλά μικρά χωριά της Κρήτης προσφέρουν μοναδικά χαρακτηριστικά που έχουν χαθεί εντελώς από τις μεγαλουπόλεις.
Όταν σε έναν τόπο υπάρχει πραγματική αγάπη και σεβασμός, όλα είναι δυνατά. Όταν προτεραιότητα είναι οι ουσιαστικές σχέσεις και η αλληλεγγύη, οι δυσκολίες ξεπερνιούνται και οι προτεραιότητες της ζωής μπαίνουν στην σωστά. Όπως θα έπρεπε από πριν να είναι, αν ο σύγχρονος τρόπος ζωής στις πόλεις δεν μας είχε πιέσει τόσο πολύ βλέπουμε την καθημερινότητα από μια λάθος σκοπιά.
Σε έναν μικρό παράδεισο όπως είναι το χωριό Μέρωνας, ξεχνάς γρήγορα τι είναι το αδικαιολόγητο άγχος, η ηχορύπανση της πόλης, η αδάμαστη επιδίωξη του κέρδους κ.α. Εκτιμάς χωρίς αμφιβολία την άμεση σχέση με το φυσικό περιβάλλον, την σωστή διατροφή όπως φυσικά και τις πραγματικές αξίες στην ζωή του ανθρώπου. Τις αξίες και τα συναισθήματα που «γεμίζουν» την καρδιά όσων μπορούν να τις εκτιμήσουν.
Αλήθεια, σε ποιο χωριό της Ελλάδας οι κάτοικοι «συνεπαίρνουν» ο ένας τον άλλο μετά το φαγητό που ευχαριστηθήκαν και βγαίνουν στους δρόμους με τα όργανα; Που αλλού άραγε τα καλντερίμια γεμίζουν με νότες, χαμόγελα και θετική διάθεση που πηγάζει από την καρδιά όσων ζούνε το σήμερα όπως θα έπρεπε;
Αυτό το μοναδικό κρητικό έθιμο είναι η «συνεπαρσά» που στον Μέρωνα αναβιώνει χάρη στην αυθεντική επιθυμία ντόπιων και «ξένων» που αποκτούν όλο και πιο στενούς δεσμούς με το νησί. Ανθρώπων που έχουν συχνά διάθεση για γλέντια, μαντινάδες από αυλή σε αυλή και πάνω από όλα γεμίζουν με όμορφες στιγμές την καθημερινότητα τους…
