Κεφαλογιάννης-Πετρακογιώργη: Ένας έρωτας που «έβαλε φωτιά» στην Κρήτη!

Ξεριζώνει την καρδιά σου και την οδηγεί σε μονοπάτια άγνωστα και σκοτεινά που κανένας νοήμων νους δεν θα τολμούσε να περπατήσει. Μαγεία και θάνατος. Θάνατος του εγώ που γίνεται εμείς.

Πως μπορεί κανείς να ξεφύγει από τα δίχτυα του, αλλά ακόμα κι αν θέλει ποιος μπορεί να απαρνηθεί ένα τόσο μεγαλειώδη συναίσθημα!

Ο έρωτας δεν διαφέρει από τόπο σε τόπο, οι συνθήκες αλλάζουν. Στην Κρήτη τον ύμνησε ο Β.Κορνάρος με τον «Ερωτόκριτο», φανερώνοντας την αξόδευτη αγάπη δύο νέων, του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας, που παρά τις αντιθέσεις και τις δυσκολίες που έφερε στο διάβα τους ο βασιλιάς, πατέρα της κόρης, καταφέρνουν τελικά να ζήσουν μαζί.

Άλλοτε παίρνει θλιβερή μορφή, όπως εκείνη που περιγράφει στο έργο του «Ερωφίλη», ο Γ. Χορτάτσης. Όταν το «μαζί» δεν λογαριάζει ζωή, όταν το «μαζί» σημαίνει «για πάντα». Αυτό μάλλον ήθελε να περάσει ο μεγάλος Κρητικός. Ο πατέρας της Ερωφίλης, βασιλιάς της Αιγύπτου, δεν δέχεται τον έρωτα της μοναχοκόρης του με τον Πανάρετο κι αφού τον σκοτώνει του κόβει το κεφάλι, την γλώσσα και τα χέρια, του ξεριζώνει την καρδιά και τα προσφέρει στην Ερωφίλη σαν δώρο γάμου, στο προξενιό που ίδιος της είχε κάνει. Η Ερωφίλη αυτοκτονεί βλέποντας το «μαζί» να γίνεται «κανείς», γιατί ο ένας στο μαζί είναι κανένας.

Και πόσοι άλλοι συγγραφείς και ποιητές ύμνησαν τον έρωτα, πότε με την καλύτερη μορφή του και πότε με την πιο δυσάρεστη. Ακόμα κι αν το τέλος είναι αίσιο, ο δρόμος είναι πάντα δύσβατος αλλά και συνάμα υπέροχος.

Φεύγοντας από τις πλασματικές ιστορίες συναντάμε πολλές καθημερινές ιστορίες έρωτα. Όλοι έχουν κάτι να σου διηγηθούν. Μία από τις πιο γνωστές ιστορίες αγάπης του νησιού αφορά εκείνο τον έρωτα που κόντεψε να εξελιχθεί σε εμφύλιο πόλεμο. Σε έναν έρωτα που ίσως πότε κανείς δεν έμαθε ολάκερη την αλήθεια εκτός από τους δύο πρωταγωνιστές, τον Κώστα Κεφαλογιάννη και την Τασούλα Πετρακογιώργη…

Ο Κώστας ήταν αδελφός του βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος, Μανόλη Κεφαλογιάννη κι η Τασούλα κόρη του βουλευτή των Φιλελευθέρων, Γιώργη Πετρακογιώργη. Για το 1950 και μόνο αυτή η πολιτική- ιδεολογική διαφορά ήταν αρκετή για να ανάψει τα αίματα, σε ένα λαό που, ούτως ή άλλως, την τιμή την βάζει σε πρώτη μοίρα.

Η σύντομη ιστορία που παραθέτουμε συλλέχτηκε από δημοσιεύματα των εφημερίδων ΕΘΝΟΣ, ΠΑΤΡΙΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΕΜΠΡΟΣ, αλλά και των βιβλίων «Η απαγωγή της Τασούλας», του Τάσου Κοντογιαννίδη και «Αμίλητα βαθιά νερά», της Ρέας Γαλανάκη.

Μια ματιά ήταν αρκετή για να ανάψει η φλόγα στην καρδιά του Κώστα Κεφαλογιάννη και μια πράξη του έφτανε για να πάρει φωτιά όλο το νησί! Την 20η Αυγούστου, μαζί με πέντε οπλοφόρους, κλέβει από τον κινηματογράφο ΟΑΣΙΣ την κόρη του Πετρακογιώργη και την μεταφέρει στον Ψηλορείτη.

Ο Πετρακογιώργης ετοιμάζει ολόκληρο στρατό προκειμένου να επιτεθεί στους Ανωγειανούς και να πάρει πίσω την κόρη του. Για να αποφευχθεί η αιματοχυσία, στην υπόθεση εμπλέχτηκαν μέχρι και ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Σοφοκλής Βενιζέλος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σπυρίδωνας.

Η σοβαρότητα της κατάστασης επιβεβαιώνεται με το γεγονός ότι την περίοδο εκείνη στην Κρήτη κηρύσσεται Στρατιωτικός νόμος και επιβάλλεται αυστηρή λογοκρισία στον Τύπο, καθώς επίσης αναστέλλονται εννιά άρθρα του Συντάγματος.Το ζευγάρι παντρεύεται στην μονή Δισκουρίου και λέγεται ότι κρυβόντουσαν σε μία σπηλιά. Ο Κεφαλογιάννης επικηρύσσεται ως ληστής και εγκαθίστονται στον Ψηλορείτη δύο τάγματα της χωροφυλακής και του στρατού. Οι δύο νέοι, κάτω από αυτές τις συνθήκε,ς παραδίνονται μόνοι τους και ο Κώστας συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 2 χρόνια φυλάκισης. Ο χωρισμός τους επέρχεται 3 μήνες μετά την σύλληψη του. Έπειτα, ο κάθε ένας ακολούθησε τον δρόμο του…Ένας ακόμη έρωτας της Κρήτης που γράφτηκε στα φύλλα βιβλίου είναι εκείνος του Ελευθερίου Βενιζέλου με την Παρασκευούλα.

Σύμφωνα με τον Αργύρη Ντινόπουλο, συγγραφέα του «Άδειου νυφικού», πρόκειται για τον κρυφό και ανεκπλήρωτο έρωτα του μέγαλου Κρητικού πολιτικού, με την ομορφότερη γυναίκα της Κρήτης, όπως περιγράφεται στο βιβλίο.

Ο έρωτας τους άνθισε την περίοδο της νεότερη ελληνικής ιστορίας όταν εκείνη ήταν ακόμα παντρεμένη. Ο θάνατος του συζύγου της τους οδήγησε με ταχείς ρυθμούς στην άνθιση του ερωτικού τους ειδυλλίου, το οποίο δεν θα είχε ποτέ αίσιο τέλος. Οι συνθήκες οδήγησαν το ζευγάρι να ακολουθήσει ξεχωριστούς δρόμους, ή ίσως σχεδόν ξεχωριστούς.

Η Παρασκευούλα φαίνεται όταν έμαθε για τον γάμο του Βενιζέλου με άλλη γυναίκα να έλεγε «εμένα μου έταξε γάμο ο δικηγόρος Βενιζέλος κι όχι ο πρωθυπουργός», διαχωρίζοντας τον δικό της Λευτέρη από τον μεγάλο πολιτικό ηγέτη.

Σχεδόν δύο χρονιά μετά το γάμου του Ελευθερίου Βενιζέλου η Παρασκευούλα παντρεύεται ξανά, όμως η λύση του γάμου επήλθε σύντομα. Ερωτικά σημειώματα φανερώνουν ότι ο έρωτας των δύο ανθρώπων δεν έσβησε ποτέ παρά τους γάμους τους με άλλα πρόσωπα…

«Ο έρωτας. Όνομα ουσιαστικόν. Πολύ ουσιαστικόν, ενικού αριθμού, γένους ούτε αρσενικού, ούτε θυληκού. Γένους ανυπεράσπιστου. Πληθυντικός αριθμός οι ανυπεράσπιστοι έρωτες», Κική Δημουλά.

originalcrete.com