Νίκος Χαραλαμπάκης: Ο τολμηρός Ιεραπετρίτης που έκανε την πρώτη εξαγωγή αγγουριών

50 χρόνια από την 1η εξαγωγή αγγουριών στη Γερμανία. Το 1964 ήταν ο μοναδικός Ιεραπετρίτης αγρότης που δέχτηκε να πάρει μέρος σε εκπαιδευτική αγροτική αποστολή στην Ιταλία.

Συμπληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή 9 Φεβρουαρίου, 50 χρόνια από τότε που, ένας τολμηρός, ονειροπόλος, αγωνιστής αγρότης, και έμπορος – εξαγωγέας αργότερα, ο 84χρονος σήμερα Νίκος Χαραλαμπάκης, ενώ βρισκόταν υπό περιορισμό από τη Χούντα των συνταγματαρχών, με κομμένα τα τηλέφωνα του, επιχειρούσε να κάνει την πρώτη πανελλαδικά εξαγωγή Ιεραπετρίτικων αγγουριών, προς την αγορά του Μονάχου της Γερμανίας.

Ήταν ο πρώτος Έλληνας αγρότης, που ξεκινούσε από την Ιεράπετρα, την οργανωμένη παραγωγή και εξαγωγή αγγουριών στο εξωτερικό, ανοίγοντας το δρόμο για χιλιάδες άλλους αγρότες και εμπόρους που άρχισαν σιγά – σιγά να ακολουθούν τον εξωστρεφή προσανατολισμό που με τη διορατικότητα του είχε δείξει από το 1970 ο Νίκος Χαραλαμπάκης.

Ο Νίκος Χαραλαμπάκης έχοντας ζήσει πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια, δουλεύοντας ως εργάτης γης από την περίοδο της εφηβείας του, το 1953 ξενιτεύτηκε για να εργαστεί σε εμπορομανάβικο του Ηρακλείου.

Επέστρεψε στη Γρα Λυγιά το 1958 όταν οι αγρότες που καλλιεργούσαν μέχρι τότε υπαίθρια κηπευτικά, άρχισαν να κάνουν αμμοστρώσεις των χωραφιών τους, βελτιώνοντας το έδαφος, για να πετύχουν καλύτερες αποδόσεις και ποιοτικότερα προϊόντα. Εκεί βρήκε δουλειά φορτώνοντας με την παλάμη τα αυτοκίνητα που μετέφεραν την άμμο στα χωράφια, κουβαλώντας τρόφιμα στο σπίτι για έχει να τρώει η οικογένεια του.

Το 1960 παντρεύτηκε και σιγά – σιγά άρχισε να καλλιεργεί συμμισακά επεκτείνοντας τις καλλιέργειες του μέσα από καταστροφές από διάφορες θεομηνίες και πάντα με τη συνεργασία της Αγροτικής Τράπεζας και της Γεωργικής Υπηρεσίας. Το 1964 ήταν ο μοναδικός Ιεραπετρίτης αγρότης που δέχτηκε να πάρει μέρος σε εκπαιδευτική αγροτική αποστολή στην Ιταλία, την οποία διοργάνωνε το Υπουργείο Γεωργίας.

Παράλληλα έπαιζε το ρόλο του «πειραματόζωου» προσφέροντας τα χωράφια του για τα πειράματα που έκανε η Υπηρεσία Περιφερειακής Ανάπτυξης Κρήτης.

«Ένας Ισραηλίτης εμπειρογνώμονας με έβαλε τότε να φυτέψω πρώτη φορά υπαίθρια αγγουράκια που ήταν πιο κοντά από αυτά τα μακριά που τα λέγαμε Καλυβιώτικα. Τα κοντά αγγουράκια αργότερα τα βάφτισα «κνωσσάκια». Αυτά τα μικρά αγγουράκια άρχισα να στέλνω αργότερα στην αγορά της Αθήνας και είχαν μεγάλη επιτυχία στις πωλήσεις.

Την ίδια περίοδο από το 1960-1965 αρκετοί αγρότες και έμποροι αγροτικών προϊόντων βρέθηκαν σε δύσκολη θέση λόγω χρεών και πείνας. Τουλάχιστον οκτώ θυμούμαι ότι έδωσαν τέλος στη ζωή τους για να μη βασανίζονται. Κι ενώ είχε διαμορφωθεί ένα τέτοιο βαρύ κλίμα στην αγροτική κοινωνία της Ιεράπετρας, ξαφνικά το 1965 άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα μικρά θερμοκήπια από τζάμι. Τα πρώτα θερμοκήπια φτιάχτηκαν από τους Γαρεφαλάκη, Αρώνη, Δερμιτζάκη, Γεωργακάκη, Τσικριτζάκη και από εμένα.

Το δικό μου ήταν φτιαγμένο με καλάμια και σε αυτό μου είχε φέρει το 1965 ο γεωπόνος της Αγροτικής Τράπεζας Αντώνης Βαρκαράκης τον νεαρό Ολλανδό Παύλο Κούπερ που είχε έρθει από τη Σύρα για να ιδεί την περιοχή μας και που γνώριζε για τις κατασκευές των θερμοκηπίων αλλά δεν γνώριζε για τους σπόρους των κηπευτικών.

Το 1966, τη χρονιά που βούλιαξε στη Φαλκονέρα το «Ηράκλειο» η θεομηνία μου κατέστρεψε τα καλαμένια θερμοκήπια που είχα φτιάξει.

Μάζεψα από τα συντρίμμια ότι μπορούσα και κατασκεύασα 1,5 στρέμμα θερμοκήπιο για να φυτέψω αγγούρια, με στόχο να έχω παραγωγή Νοέμβρη και Δεκέμβρη», μας διηγείται ο 84χρονος Νίκος Χαραλαμπάκης.

Διαβάστε περισσότερα στο Neakriti