Για τη Μαρία: Πώς λες σε ένα παιδί… έφυγε ταξίδι μακρινό

Η θλίψη και ο πόνος για την άτυχη μητέρα που έφυγε ξαφνικά και αναπάντεχα το πρωί της Δευτέρας έξω από το σχολείο των παιδιών της, έχει «φωλιάσει» στις καρδιές όλων όσων την γνώριζαν αλλά και εκείνων που δεν ήξεραν τη Μαρία, όμως το τραγικό τέλος της ζωής της, τους συγκλόνισε.

Δίχως ακόμη να έχει γίνει αντιληπτό ότι η Μαρία Κυριακάκη – Γεωργιαδη, άφησε για πάντα πίσω της  παιδιά, σύζυγο, τους δικούς της ανθρώπους και τους φίλους της. Ο αποχαιρετισμός έγινε χθες στον  ιερό ναό Παναγίτσας Μασταμπά σε κλίμα πένθους και οδύνης.

 

Τα  μηνύματα αποχαιρετισμού στο Facebook είναι συγκλονιστικά για την απίστευτη τραγωδία που διαδραματίστηκε έξω από το 36^ο δημοτικό σχολείο Ηρακλείου.

Μεταξύ αυτών και μίας δασκάλας του σχολείου,  της Δέσποινας Αυγουστινάκη,  που αποχαιρετά με λόγια- γροθιά στομάχι και συνάμα πολλά… ερωτήματα, τη Μαρία…

Η τόσο απρόοπτη απώλεια της μητέρας, με το πέρας της πρωινής προσεχής , έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία και στην εκπαιδευτική κοινότητα του σχολείου όπου πήγαιναν τα παιδιά της, το ένα πρωτάκι και το άλλο στην Τρίτη δημοτικού.

 

Η  συγκινητική ανάρτηση  της κ. Αυγουστινάκη

“Είναι αλήθεια κι εκείνες οι στιγμές που θα ‘θελες ποτέ σου να μη ζούσες.

Πώς άραγε να πεις σ’ ένα παιδί :

– Έφυγε ταξίδι μακρινό.

Σε βλέπει από ψηλά, να ξέρεις.

Πώς να του πεις πως αγκαλιά πια δεν θα έχει να κρυφτεί σαν θα πονάει.

Πώς να του πεις πως δεν θα έχει πια κείνη να του θυμίζει τη ζακέτα να φορά να μην κρυώνει.

Πώς να του πεις πως δεν θα έχει πια κείνη που γέμιζε με « Πρόσεχε» την κάθε του ημέρα;

Πώς να του πεις σαν σε ρωτά αν θα ξανάρθει πως δεν θα ‘ρθει ποτέ ξανά

Πως μέσα του θα ζει πώς να του πεις; Πώς; Πες αλήθεια! Πώς να του τα πεις;

Καλύτερα νομίζω να σιωπήσεις…

Μια αγκαλιά να ανοίξεις μοναχά…

Ν’ απλώσεις χέρι και καρδιά για ν’ ακουμπήσει…

18-9- 2017

Η μέρα που ράγισε η καρδιά μας

©Δέσποινα Αυγουστινάκη”

 

Πηγή:neakriti