Κρήτη: Τι γίνεται με τα ζευγάρια που ετοιμάζονταν να παντρευτούν;

Ούτε bachelor party, ούτε στρώσιμο κρεβατιού, ούτε τραπέζια, ούτε πιλάφια, ούτε χοροί, ούτε… πράμα που λέμε εδώ στην Κρήτη.

Τους κανόνες της διασκέδασης τους ορίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις (υπό φυσιολογικές συνθήκες!) οι μελλόνυμφοι. Η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής τους θα είναι (μέχρι την επόμενη), γούστο τους και καπέλο τους το πώς και με ποιους θα την περάσουν και θα την απολαύσουν.

Αμ δε… Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Είναι λιγάκι αδύνατο να αφήσουμε τα πουρνάρια και να τρέχουμε για… γάμους! Μέχρι κι αυτό κατάφερε να κάνει ο κορωνοϊός: Όλα τούμπα τα γύρισε, στη γνωστή δημώδη ρήση θα κολλούσε;

Τούτη την εποχή, θέλουμε να πιστεύουμε και όχι για πολύ ακόμα, το … “ιδού ο νυμφίος έρχεται” το έχει καπηλευτεί ο Covid-19, που βρίσκεται εκεί έξω και απειλεί – χωρίς να βγάλει… άχνα! – Θεούς και δαίμονες!

Όλα στραβά κι ανάποδα! “Όλα του γάμου δύσκολα και η νύφη”… απελπισμένη, κλειδαμπαρωμένη κ.ο.κ. (κι ούτω καθεξής) ! Και ο γαμπρός, ο κουμπάρος, τα σόγια δεν πάνε πίσω…

Όσοι είχαν αποφασίσει να παντρευτούν μετά το Πάσχα… το σκέφτονται και το ξανασκέφτονται. Τα εντός του Μαΐου μυστήρια αναβλήθηκαν για το καλοκαίρι.

Οι προγραμματισμένοι γάμοι του Ιούνη παραμένουν ως… έχουν! Ας ελπίσουμε ότι τον τίτλο του “θεριστή” θα τον διατηρήσει ο μήνας και δεν θα τον κλέψει ο ιός!

Υπομονή και γενικώς… “καλά στέφανα” (της παντρειάς και μόνο!). Η “ώρα η καλή” μπορεί να αργήσει για κάποιες και κάποιους, το θέμα όμως είναι να έρθει! Την υγειά μας να’ χουμε και “Μένουμε Σπίτι”…

Follow your dream

Το παραμύθι που ζει η Μαρία έχει περιπετειώδη… εξέλιξη! Τον Οκτώβρη του 2017, ο Βαγγέλης, ο “καλός” της τής έκανε πρόταση γάμου… καβάλα στ’ άλογο, σαν σωστός … ιππότης! Έλα όμως που ο κορωνοϊός αποθρασύνθηκε και … καβάλησε το καλάμι! Και μέχρι να ξεπεζέψει, οι σαμπάνιες μένουν στο ψυγείο.

Θα βγουν τον Αύγουστο, αντί τον Μάιο. Τον Αύγουστο που’ ναι και παχιές οι μύγες κι ελπίζουμε να έχουν “καταπιεί” κι αυτές τον Covid-19.

“Σύμφωνα με την δίκη μου οπτική, εφόσον ο γάμος έπειτα από τα γεγονότα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί την ημέρα που για καιρό σχεδιάζαμε (ειδικά εμείς στην Κρήτη το σχεδιάζουμε χρόνια πριν.. ) καμία άλλη ημερομηνία δεν θα μπορεί να φέρει το ίδιο αποτέλεσμα μέσα μας. Σκεφτείτε την μέρα που ήταν να γίνει ο γάμος πόσο στενάχωρα θα βιωθεί.

Και τι εννοώ: ο γάμος ξέρετε είναι κάτι πολύ ευχάριστο, για το οποίο αφιερώνεις τόσο πολύ χρόνο από την ζωή σου, για να το φτιάξεις όπως αγαπάς και να τον στολίσεις με όση περισσότερη αγάπη μπορείς. Όταν έρθει κάτι απροσδόκητο το οποίο φέρνει μέσα στο χαρμόσυνο γεγονός κάτι σκοτεινό, σίγουρα αυτό θα υπάρχει όποτε και να γίνει αυτός ο γάμος”.

Η Μαρία είναι εμφανώς απογοητευμένη, και λογικό είναι. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές παραμένει ψύχραιμη (και μπράβο της), βλέποντας το ποτήρι (της σαμπάνιας!)… μισογεμάτο: “Θα προσπαθήσω να φανώ όσο πιο αισιόδοξη μπορώ, γιατί καλό είναι να αρχίσει να επικρατεί η θετική πλευρά των πραγμάτων, καθώς μέχρι στιγμής η κατάσταση ήταν άκρως στενάχωρη και απογοητευτική.

Εμείς κινηθήκαμε αμέσως ψάχνοντας δεύτερη ημερομηνία για να υπάρχει μια εναλλακτική.

Όλοι οι συντελεστές του γάμου μπορούν την ημερομηνία που μας έδωσε το κέντρο για εναλλακτική. Κάναμε τις αναζητήσεις μας εγκαίρως και ακολουθώντας την τύχη μας δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα σχετικά με την αναζήτηση της δεύτερης ημερομηνίας. Όλοι οι συντελεστές είχαν την διάθεση κατευθείαν να μας εξυπηρετήσουν όπως και έγινε.

Το θέμα είναι να αποδεχτείς το γεγονός και να προχωρήσεις μπροστά σκεπτόμενος ότι σαφώς υπάρχουν και χειρότερα από αυτό που σου συνέβη και έπειτα να ακολουθήσεις την τύχη που σου επιφυλάσσει η μοίρα. Για να έρθει η οποία τύχη του κάθε ανθρώπου θα πρέπει να περάσει από ατυχίες. Γιατί, διαφορετικά η τύχη δεν θα είχε καμία αξία. Επομένως αγκαλιάζουμε αυτό που μας συμβαίνει για να φωτίσουμε το μέλλον. Διαφορετικά όλα θα επισκιάζονται από κάτι σκοτεινό”.

Ο (κρυφός) φόβος της Μαρίας είναι μία δεύτερη … αναβολή: “Ναι, βέβαια με ανησυχεί! Όμως ότι είναι να γίνει, θα γίνει · είτε το έχω ωραίο στο μυαλό μου, είτε όχι. Οπότε, δεν περιμένω κάτι συγκεκριμένο για να μην απογοητευτώ για δεύτερη φορά. Ακολουθώ τα γεγονότα και την τύχη μου”.

Στη θέση της Μαρίας και του Βαγγέλη βρίσκονται ζευγάρια και από το εξωτερικό, που είχαν προγραμματίσει να φορέσουν βέρες στην Κρήτη.

“Ακόμα ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρουμε – Το στρες που έχουμε δεν περιγράφεται!”

Από τότε που θυμάται τον εαυτό της ονειρεύεται τον γάμο της η Μαριάντζελα.

“Το είχα στο μυαλό μου πολύ ρομαντικά, ως μία εύκολη διαδικασία. Μέχρι που έφτασε η ώρα να γίνει πράξη και συνειδητοποίησα ότι είναι μια πολύ αγχωτική διαδικασία ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές… Και πάνω που η αντίστροφη μέτρηση έδειξε διψήφιο αριθμό ημερών και πιστεύαμε ότι όλα πάνε καλά, χτύπησε το μήνυμα της καραντίνας… πανικός!”.

Η Μαριάντζελα και ο Ισίδωρος θα ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας μέσα στον Ιούνη, κι αυτό μέχρι στιγμής δεν αλλάζει.

Η αγωνία πάντως παραμένει.

“Ακόμη ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρουμε επειδή ο γάμος είναι 12/06. Το στρες που έχουμε αυτή τη περίοδο δεν περιγράφεται… Είχαμε προσπαθήσει αρχές της καραντίνας να βρούμε άλλη ημερομηνία, αλλά είναι τρομερά δύσκολο να καταφέρεις να βρεις σε high season και λίγους μήνες πριν όλους τους επαγγελματίες που έχεις κλείσει τουλάχιστον 1 χρόνο πριν , να είναι διαθέσιμοι σε άλλη πιθανή ημερομηνία, όποτε το αφήσαμε… Τρομερή ανασφάλεια για το ποια απόφαση είναι καλύτερη… Να πάει για αργότερα που θα γίνει πανικός από γάμους; (Το κέντρο μας μέχρι τέλος του χρόνου έχει ελεύθερες μέρες μόνο Τετάρτες) ή να το αφήσουμε για του χρόνου; Και του χρόνου ποιος ξέρει ότι δεν θα έχει κορωνοϊο 2; Κι αν το αφήσουμε για Ιούνιο ο κόσμος θα μπορεί να έρθει ή θα φοβάται; Ή μήπως δεν θα μπορεί οικονομικά επειδή πολλές δουλειές έχουν παγώσει;”.

Το νεαρό ζευγάρι παίρνει δύναμη από τον Ιερέα που πρόκειται να τους παντρέψει. “Ο πατήρ μάς λέει ότι όλα θα πάνε καλά. Το κέντρο προσπαθεί να μας κρατήσει για τον Ιούνιο. Έχουν κι αυτοί τις δυσκολίες τους, έχουμε κι εμείς το άγχος μας. Είναι μια αλυσιδωτή καταστροφή αυτό που ζούμε”.

Η Μαριάντζελα κλείνει ευχόμενη “να τελειώσουν όλα σύντομα με όσο το δυνατόν λιγότερους θανάτους “κορωνοϊκούς” και οικονομικούς”!

Η ώρα η καλή να (ξανα)ευχηθούμε σε όλους τους μελλόνυμφους και… βαστάτε γερά, παιδιά!

Πηγή: cretalive