Τα μικρότερα αδέρφια μας δεν τα αγαπάμε απλώς…

Έχεις νιώσει ποτέ αυτή τη δύναμη της απόλυτης έλξης; Αυτή η δύναμη που σε τραβάει προς έναν άνθρωπο για να τον προστατεύσεις, να τον συγκρατήσεις, να μπεις μπροστά του και να τον κρύψεις από κάθε άσχημη κατάσταση που κυκλοφορεί εκεί έξω; Απεριόριστη αγάπη και ανιδιοτέλεια. Αυτά είναι τα συναισθήματα που ξυπνάν μέσα σου για αυτόν τον άνθρωπο.

Μην πάει το μυαλό σας στο ερωτικό. Όχι, δε μιλάω για αυτό. Είναι για κάποιον πιο κοντινό. Κάποιον πολύ πιο δικό σου άνθρωπο. Μία μινιατούρα του εαυτού σου. Ή πολλές. Αυτό συμβαίνει όταν έχεις ένα ή μικρότερα αδέρφια. Ξέρεις ο δεσμός αυτός είναι πολύ περίεργος. Έχει πολλά άσχημα αλλά και πολλά καλά. Σίγουρα το ξέρεις εάν έχεις την τύχη να έχεις τον τίτλο του μεγαλύτερου παιδιού. Αυτομάτως είσαι και ο μεγαλύτερος και από όλα τα αδέρφια και εκεί ακριβώς είναι που γίνονται όλα τα περίεργα.

Γιατί καθώς μεγαλώνεις με τα αδέρφια σου, αντιλαμβάνεσαι και συνειδητοποιείς ότι δεν τα αγαπάς απλώς. Όχι, σε καμία περίπτωση δεν τα αγαπάς μόνο, αλλά είναι κάτι παραπάνω. Είσαι -θα μπορούσαμε να πούμε- ερωτευμένος μαζί τους. Τρελαμένος με όλη την έννοια της λέξης. Και η τρέλα αυτή δεν έχει γνωρίσει φλερτ και σχέσεις. Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στην αδελφική αγάπη.

Διαβάστε την συνέχεια στο pillowfights