Πύρρος Δήμας για Ιακωβίδη: «Πώς να ζήσει με 250 ευρώ;»

Τα λόγια του Θοδωρή Ιακωβίδη μετά το τέλος της προσπάθειάς του στα 96κ. της άρσης βαρών, φανέρωσαν την ωμή αλήθεια για το τι περνάνε οι αθλητές στα λεγόμενα «μικρά» σπορ.

Αθλητές που δεν έχουν τις μεγάλες διακρίσεις για να τραβήξουν χορηγούς και απλά παλεύουν για να μπορέσουν να είναι παρόντες σε μεγάλες διοργανώσεις. Στερούμενοι ακόμη και τα βασικά για να πετύχουν τους στόχους τους.

Ένας από αυτούς είναι και ο Ιακωβίδης ο οποίος ξέσπασε στην κάμερα της ΕΡΤ και φανέρωσε το πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσει ένας αθλητής για να κάνει πρωταθλητισμό.

Το δίκιο του αθλητή αναγνωρίζει και ο Πύρρος Δήμας, που γνωρίζει από πρώτο χέρι την κατάσταση.

«Έχει δίκιο 1000% το παιδί. Πώς να συνεχίσει με αυτές τις συνθήκες; Την άρση βαρών τόσα χρόνια δεν την αντιμετώπιζαν όπως της άξιζε. Την πολέμησαν. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια τουλάχιστον υπάρχει μια επικοινωνία και συνεννόηση με έναν υφυπουργό (Αυγενάκης). Έχουν γίνει μικρά βήματα, αλλά πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη για να βελτιωθεί η κατάσταση στο άθλημα. Είμαστε ακόμη στην αρχή» αναφέρει ο ολυμπιονίκης της άρσης βαρών.

Ο Ιακωβίδης φαίνεται πως δύσκολα θα πειστεί να επιστρέψει στην άρση βαρών. Προέχει γι’ αυτόν η επιβίωσή του και η επιβίωση της οικογένειάς του. Δεν κατάφερε να πετύχει στο απόλυτο αυτά που ονειρεύονταν. Το ζήτημα είναι πλέον, με αφορμή την κατάθεση ψυχής του αθλητή μετά το τέλος του αγώνα του στο Τόκιο, να μην υπάρξει άλλος «Ιακωβίδης» που θα αναγκαστεί να τα παρατήσει τόσο νωρίς, γιατί δεν του παρείχαν ούτε καν τα βασικά. Πράγμα που δείχνει εξαιρετικά δύσκολο να σταματήσει να συμβαίνει στην Ελλάδα.

Τα δεδομένα της υπόθεσης

Αυτό που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση ήταν η δήλωσή του πως δεν είχε να πληρώσει ούτε τον φυσιοθεραπευτή του, αποκαλύπτοντας ουσιαστικά πως είναι ένας άνθρωπος σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.

Εδώ μπαίνει φυσικά το ερώτημα «που βρίσκεται και «τι λέει η ομοσπονδία για όλα αυτά»;

Τα δεδομένα είναι τα εξής:

Η ομοσπονδία δίνει μηνιαίο μισθό στον Ιακωβίδη περίπου 250 ευρώ.

Του παρέχει το φαγητό, το οποίο προσφέρει εταιρία catering που συνεργάζεται με την ομοσπονδία. Επίσης του παρέχει τις βιταμίνες του.

Επίσης είχε την φροντίδα φυσικοθεραπευτή μέχρι και τον Απρίλιο.

Ως εκεί…

Το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί προσφέρει μόνο αυτά η ομοσπονδία;

Τα δεδομένα εδώ έχουν ως εξής:

Μέχρι πέρυσι ο κρατικός προϋπολογισμός που λάμβανε η ομοσπονδία ήταν ανά έτος περίπου 320.000 ευρώ. Από αυτά τα 270.000 ήταν χρήματα που έπρεπε να δοθούν σε υπαλλήλους και ενοίκια. Με 50.000 περισσευούμενα (και ότι υπήρχε ακόμη από χορηγούς) έπρεπε να καλυφθούν πληρωμές αθλητών και προπονητών, αγώνες (που έχουν αρκετά έξοδα) και άλλα, πράγμα που ήταν σχεδόν αδύνατον. Έφτασε σε σημείο η ομοσπονδία να ακυρώσει και αγώνες.

Αν θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα χρήματα στον (κάθε) Ιακωβίδη; Αυτό το γνωρίζουν καλύτερα οι… ταμίες της κάθε ομοσπονδίας. Η εκάστοτε ομοσπονδία είναι αυτή που διαχειρίζεται το πως και που θα πάει το χρήμα το οποίο παίρνει από το κράτος. Και στην άρση βαρών είναι γεγονός πως τα κουκιά ήταν… μετρημένα τα προηγούμενα έξι χρόνια.

Πλέον η επιχορήγηση έχει φτάσει τις 380.000 και οι Περιφέρειες έχουν βοηθήσει σημαντικά στο κομμάτι της διεξαγωγής πρωταθλημάτων. Η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε ένα μικρό ποσοστό. Είναι ένα βήμα. Μικρό, αλλά βήμα.

Το ζήτημα είναι όμως τι γίνεται με τους αθλητές που αναγκάζονται να σταματήσουν στα 30 τους χρόνια όπως ο Ιακωβίδης, γεμάτοι πίκρα και ένα «γιατί;». Γιατί δεν τους στήριξαν, γιατί δεν μπόρεσαν να έχουν έστω ένα χέρι βοηθείας για να κυνηγήσουν το κάτι παραπάνω σε αυτό που αγαπούν.

Ο Ιακωβίδης, με τα 250 ευρώ τον μήνα, έκανε προπονήσεις, αλλά παράλληλα εργαζόταν (και εργάζεται ακόμη) ως γυμναστής για να τα βγάλει πέρα. Προέρχεται από φτωχή οικογένεια που μοχθεί πραγματικά για να τα βγάλει πέρα. Με τον αθλητισμό μόνο δεν μπορεί να πληρώνει ενοίκια, βενζίνες και ότι άλλες ανάγκες έχει ένας άνθρωπος, όπως ο αθλητής του Παναθηναϊκού στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Στην ομοσπονδία, σύμφωνα με πηγές, αναγνωρίζουν το δίκιο του Ιακωβίδη. Αναγνωρίζουν ότι έχει κάθε δίκιο με το μέρος του να θέλει να σταματήσει γιατί με τις τωρινές συνθήκες δεν είναι σε θέση να προσφέρουν και περισσότερα. Και αυτό για να αλλάξει θα πάρει χρόνο.

Πηγή: gazzetta.gr