«Σχεδόν Οιδίποδας»: Η παράσταση που θα κατακτήσει το κοινό του Ρεθύμνου!

Φέτος κλείνουν τρία υπέροχα χρόνια, γεμάτα από θεατρικές δημιουργίες, μαθήματα και εκπληκτικές παραστάσεις για το studio θεάτρου The Garage (Δημοκρατίας 36, Ρέθυμνο). Πίσω από όλους και από όλα, κρύβεται η σκηνοθέτης Ελένη Δάγκα, με καταγωγή από την όμορφη Θεσσαλονίκη. Πλέον, ως μόνιμη κάτοικος Ρεθύμνου, ζει και εργάζεται για το θέατρο στην πόλη μας,  ανεβάζοντας παραστάσεις υψηλής ποιότητας. Το “Σχεδόν Οιδίποδας” είναι το νέο έργο που διασκεύασε η ίδια και που πρόκειται να ανέβει σε λίγες μέρες στο Ρέθυμνο. Η πρεμιέρα είναι στις 23 Φλεβάρη!

Γράφει η Μαριάννα Τζιράκη

Το  Daynight τρύπωσε στις πυρετώδεις πρόβες, είδε από κοντά τους ηθοποιούς να φροντίζουν για τις τελευταίες διορθώσεις και μίλησε με την ίδια την σκηνοθέτη για όλα όσα αφορούν στο The Garage και την παράσταση.

Πριν, όμως, προχωρήσουμε στην συνέντευξη σας αποκαλύπτουμε πως το Daynight θα διοργανώνει κάθε εβδομάδα και για όσο θα διαρκέσουν οι παραστάσεις, έναν Διαγωνισμό στο οποίο θα κληρώνει μία διπλή πρόσκληση! Πολλοί από εσάς, με αυτόν τον τρόπο, θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε την παράσταση από κοντά!

 

3 χρόνια The Garage. Ποια η μέχρι τώρα πορεία του χώρου;

Το The Garage είναι ένας χώρος που δημιουργήθηκε στην πόλη του Ρεθύμνου το Νοέμβρη του 2014 με στόχο την προώθηση της θεατρικής παιδείας στην Κρήτη. Από το 2014 μέχρι σήμερα, στο χώρο, έχουν ανέβει, με δική μου σκηνοθεσία, οι παραστάσεις: Captivae Τρωάδες, Τσιτσάνης: Άσκηση 1, Φυγή, Τσιτσάνης: Άσκηση 1 (2η εκδοχή), Cabaret Victor, όλες με τη συμμετοχή επαγγελματιών ηθοποιών και τεχνικών του θεάτρου. Το Σχεδόν Οιδίποδας  είναι η θεατρική παραγωγή του 2018. Ταυτόχρονα, έχουμε τη χαρά, στο χώρο έχουν φιλοξενηθεί παραστάσεις από ολόκληρη την Κρήτη, αλλά και την Αθήνα.

Ένα χρόνο μετά, τον Οκτώβρη του 2015, με τη στήριξη ανθρώπων του θεάτρου και Ρεθυμνιωτών, δημιουργήσαμε το studio The Garage, ώστε να προσφέρει την επιλογή μιας πιο ολοκληρωμένης εκπαίδευσης πάνω στο θέατρο. Μέχρι σήμερα στο studio έχουν διδάξει σε τακτικά μαθήματα και σεμινάρια ιδιαίτερα αξιόλογοι επαγγελματίες του θεάτρου από ολόκληρη την Ελλάδα.

 

 

Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή για το ανέβασμα αυτού του έργου; Πόσο (καλά) ριζωμένος είναι ο μύθος του Οιδίποδα στις συνειδήσεις των ανθρώπων;

Το όνομα του Οιδίποδα είναι γνωστό στην Υφήλιο. Ίσως δε γνωρίζουμε το μύθο ακριβώς, ή την κορυφαία τραγωδία του Σοφοκλή (εν. τον Οιδίποδα Τύραννο), γνωρίζουμε όμως πως σκότωσε τον Πατέρα του και παντρεύτηκε τη Μητέρα του- γνωρίζουμε, χάρη στο Φρόυντ- το περίφημο Οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Και μάλιστα συχνά χρησιμοποιούμε το χαρακτηρισμό αυτό με αφορμή ελαφρούς ή περισσότερο κυνικούς αστεϊσμούς. Ο Οιδίποδας μοιάζει στα μάτια των μυημένων στο αρχαίο δράμα, αλλά και των αμύητων, ως το κατεξοχήν παράδειγμα του αναξιοπαθούντος. Του λαμπερού ήρωα που για πρώτη φορά φέρνει την ανθρώπινη φύση στο προσκήνιο λύνοντας το αίνιγμα της Σφίγγας και που η Άγνοια και η Μοίρα τον οδηγούν στην Πτώση.

Προσωπικά, πάντα με ενοχλούσε αυτή η απένδυση του ήρωα από κάθε ευθύνη. Εμπεριείχε μια ματαιοδοξία και ταυτόχρονα μια αδυναμία. Έχω, σαν άνθρωπος, μια δυσκολία να αποδεχθώ την Άγνοια. Πιστεύω πως δεν μαθαίνουμε, όταν δεν βλέπουμε/ακούμε. Και πως δεν βλέπουμε/ ακούμε όταν δε θέλουμε. Υπό αυτήν την οπτική, όταν ξαναήρθε στα χέρια μου το κείμενο της Δαιμόνιας Μηχάνης, ανάγνωσα στις λέξεις του Κοκτώ μια καυστική ειρωνεία για τη στάση των ανθρώπων απέναντι στο φως και το σκοτάδι, την όραση και την τυφλότητα, τη ματαιοδοξία που αντιτίθεται στην αθωότητα, την αλαζονεία του ηρωϊσμού. Ο Οιδίποδας αναζητά την Εξουσία με κάθε μέσο («πάνω από όλα το Άστρο μου», λέει). Συνεπώς δεν είναι τελικά η Άγνοια αυτή που τον καταδικάζει, αλλά η συστηματική άρνησή του να δει πέρα από αυτά που έχει εκείνος αποφασίσει πως αξίζει να ιδωθούν. Και η πτώση του είναι αναπόφευκτη, όχι εξαιτίας των θεών, αλλά της ανθρώπινης λαιμαργίας για επιβολή. Είναι δικό του το Έγκλημα λοιπόν, και όχι των καταχθόνιων θεών.

Το στοίχημα, λοιπόν, που έθεσα στον εαυτό μου (και το θίασο) ήταν να απομακρυνθούμε από την τραγωδία και να μεταγράψουμε την ιστορία, έχοντας στο νου μας την ανθρώπινη αδυναμία απέναντι στον πειρασμό της επιβολής πάνω στους άλλους. Για αυτό και ακολουθήσαμε το νήμα ενός κειμένου (εν. της Δαιμόνιας Μηχάνης) που ‘ξεμπροστιάζει’ με ιδιαίτερο χιούμορ, σαρκασμό και θεατρικότητα την αδυναμία αυτή.

 

Γιατί “σχεδόν Οιδίποδας”;

Η αλήθεια είναι πως ο τίτλος επιβλήθηκε μόνος του. Προέκυψε κατά τη διάρκεια των προβών. Για πολύ καιρό ήταν γραμμένος στην πρώτη σελίδα των κειμένων μας, ο χαρακτηρισμός ‘Άτιτλο’. Και ξαφνικά ακούστηκε, μέσα από τα στόματα των ηθοποιών, να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά σε κομβικά σημεία των διαλόγων, ακόμη και στο φινάλε, η λέξη ‘σχεδόν’: σχεδόν τυφλός, σχεδόν τέρας, σχεδόν μητρική αγάπη, σχεδόν αόρατος κ.ά. Ανακάλυψα τότε πως, άθελά μου και χωρίς καθόλου να το συνειδητοποιήσω, ξαναγράφοντας το κείμενο, είχα υιοθετήσει τη στάση του Κοκτώ πως τίποτα δεν είναι απολύτως αντικειμενικό. Ούτε και παγιωμένο. Πάντα υπάρχουν και θα υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές (‘απόψεις’ αν το προτιμάτε) που ‘σχεδόν’ αλλάζουν τις αιτίες, τις πορείες, κάποτε και το αποτέλεσμα. Και ο Οιδίποδάς μας, από όποια πλευρά κι αν εξεταστεί, είναι ένας σχεδόν Οιδίποδας.

 

Η παράσταση είναι αμιγώς «ανδρική υπόθεση». Γιατί επέλεξες άνδρες να υποδυθούν τους γυναικείους ρόλους;

 Θα μπορούσαν να είναι τρεις γυναίκες- δε θα άλλαζε τίποτα. Με μια πρόταση: το θέμα της ελεύθερης βούλησης δεν αφορά ξεχωριστά άντρες και γυναίκες, αλλά την ανθρωπότητα στο σύνολό της αξεδιάλυτη από φύλα, φυλές, ηλικία ή πολιτιστική ταυτότητα.

 

19 παραστάσεις για το Ρέθυμνο ακούγονται πολλές. Πώς το αποφασίσατε; Πού αλλού θα «ταξιδέψει» η παράσταση;

Σκεφτήκαμε πως αφού έχουμε την πολυτέλεια της μόνιμης στέγης, να μπούμε στη λογική της θεατρικής σεζόν, δίνοντας έτσι στο ευρύ Ρεθυμνιώτικο κοινό τη δυνατότητα να ‘χαρεί’ την παράσταση, να μην «τρέξει» να τη δει, να την απολαύσει ίσως και δεύτερη φόρα, ακόμη και να την προτείνει. Άλλωστε είναι τόσο απογοητευτικό όταν δουλεύεις με ασταμάτητες πρόβες 4 μήνες, να παρουσιάζεις τη δουλειά σου 6-7 φορές μοναχά, που πρέπει να αλλάξει. Παίρνουμε το ρίσκο λοιπόν, ελπίζοντας μέσα από τη διάρκεια στο χρόνο να μας επισκεφτεί και να μας γνωρίσει και ένα άλλο κοινό, πέρα από αυτό που μας έχει ήδη αγαπήσει. Όσο για την περιοδεία, αυτή θα γίνει σίγουρα μετά το καλοκαίρι και θα περιλαμβάνει και άλλους σταθμούς, πέρα από τα συνηθισμένα Ηράκλειο και Χανιά.

 

Ποιοι είναι οι στόχοι για τη νέα χρονιά;

 Οι στόχοι είναι πολλοί, όπως πάντα. Θέλουμε να ολοκληρώσουμε με επιτυχία αυτήν τη σαιζόν, ώστε να ταξιδέψουμε τη χρόνου, εκκρεμεί η πρώτη παράσταση με σπουδαστές υποκριτικής του studio στα τέλη Μάη-Ιούνη, αλλά και και η επανάληψη/εξέλιξη του θεατρικού αναλογία Βασίλης Τσιτσάνης: Άσκηση 1, που πιθανότατα θα ταξιδέψει αυτή τη φορά και εκτός Ελλάδος. Κι έπειτα πάμε για καινούρια παραγωγή, ένα τελείως διαφορετικό κείμενο και αυτήν τη φορά, όπως και κάθε χρόνο, αφού μας αρέσει να πειραματιζόμαστε και να αναμετριόμαστε με τους εαυτούς μας!

 

Δείτε τα teaser που  κυκλοφόρησαν!

Απόδοση κειμένου- σκηνοθεσία: Ελένη Δάγκα
Με τους: Γιώργο Ξενικάκη, Αντώνη Παλιεράκη, Μανόλη Στεφανάκη
Μουσική: Πρόδρομος Καραδελόγλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Χαβάκη, Κατασκευή Σκηνικού-Κοστουμιών: NELMA, Θεατρολογική επιμέλεια προγράμματος: Μαριάννα Τζιράκη, Οπτικό υλικό: Γιάννης Ανδρίτσιος και Αντώνης Ξυδιανός

Πρεμιέρα την Παρασκευή 23 Φεβρουάριου 2018
και κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα ως τις 2 Απριλίου! Στις 21.15!
Στο χώρο του The Garage, Δημοκρατίας 36, Ρέθυμνο
Τηλ.κρατήσεων: 698 762 3792

Η παράσταση είναι ακατάλληλη για νέους κάτω των 15 ετών.