Ρέθυμνο: Θλίψη για την Αικατερίνη Παπαστεργίου-Μιξάκη που έφυγε νωρίς…

Είναι κρίμα και άδικο να φεύγουν άνθρωποι στη δημιουργική φάση της ζωής τους, χτυπημένοι από την καταραμένη αρρώστια. Και είναι ακόμα πιο θλιβερό να σβήνουν χαμόγελα που εκπέμπουν αγάπη, αισιοδοξία, ζωή…

Γιατί τέτοιο ήταν το χαμόγελο, που μόνιμα είχε ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της η Αικατερίνη Παπαστεργίου-Μιξάκη, που «έφυγε» το απόγευμα.

Ήταν απίστευτη η δύναμη, το θάρρος και η προσπάθεια της να βγει νικήτρια από αυτήν την μάχη. Τους συγκλόνισε όλους η διάθεσή της να ζήσει και να κερδίσει το κακό. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε.

Με καταγωγή από τον Σταυρό Γρεβενών, σπούδασε νηπιαγωγός στα Χανιά και έμεινε ερωτική μετανάστρια στην Κρήτη, ενώνοντας παράλληλα τους δρόμους της ζωής της με τον αγαπημένο της Νίκο Μιξάκη, καθηγητή Φυσικής. «Όργωσε» όλο το νομό, υπηρετώντας στα νηπιαγωγεία της ενδοχώρας και της πόλης και αφήνοντας το ισχυρό αποτύπωμά της στην εκπαίδευση. Ποιος άλλωστε δεν θα ήθελε η πρώτη του δασκάλα να είναι ένας άνθρωπος τόσο καλόκαρδος, δημιουργικός, ευφάνταστος, χαμογελαστός;

Την οικογενειακή τους ευτυχία συμπλήρωσαν δύο παιδιά, ο Νίκος και η Κατερίνα, και δύο εγγόνια. Η αγκαλιά και η αγάπη όλων τους ήταν η δύναμή της στη δύσκολη μάχη.

πηγή: goodnet.gr