Η Νικολέττα Ράλλη ήρθε στο Ρέθυμνο κι έπαθε… την πλάκα της! | ΦΩΤΟ

Η πρώτη μου ανάμνηση από την Κρήτη είναι από τις διακοπές μου, μετά τις πανελλαδικές της πρώτης λυκείου – με είχε φιλοξενήσει τότε ένας καλός μου φίλος, ο Θοδωρής. Έχω εικόνες όπως το μεγαλύτερο πιτόγυρο που δοκίμασα ποτέ, τα όχι και τόσο γραφικά σοκάκια του Ηρακλείου, το ότι είχαμε δει για πρώτη φορά το Hellraiser και δεν κλείσαμε μάτι όλο το βράδυ, αλλά και την περηφάνια της μανούλας του για τον Θοδωρή που θα γινόταν πολιτικός μηχανικός και εγώ αρχιτέκτονας – μέχρι και γραφείο θα ανοίγαμε. Για το στόρι, ο Θοδωρής έγινε πράγματι πολιτικός μηχανικός, την δική μου εξέλιξη λίγο πολύ την ξέρετε και φτάνουμε στο σήμερα, στο 2019.

Καταρχάς να πούμε ότι η Κρήτη έχει ένα μαγικό που θα το βρεις σε λίγα νησιά: είναι παντός καιρού. Είναι για το καλοκαίρι σου, για το Πάσχα που πριν λίγο πέρασε (και είχα την τύχη να είμαι εκεί) και λίγο-πολύ για όποια εποχή και αν βάλει ο νους σου.  Είναι για όλο τον χρόνο και κάνει την κάθε εποχή μοναδική.

Στην Κρήτη θα περάσει όμορφα το μάτι σου, το αυτί σου και κυρίως η κοιλιά σου – μιλάμε για σταθερή αξία στην Κρητική κουζίνα. Με πανέμορφες παραλίες κυρίως στα νότια. Πρέβελη, Ελαφονήσι -εκεί που είχε γυριστεί η διαφήμιση πολύ γνωστού καφέ σε έναν κόσμο μαγικό- παραδοσιακά χωριά όπως οι Αρμένοι, Αρχάνες κ.α. Προσωπικά αυτή τη φορά γύρισα ένα πολύ μικρό της μέρος, κυρίως το Ρέθυμνο και τα περίχωρα, αλλά αυτό δεν κάνει το νησί λιγότερο μαγικό.