Έκανε τάμα κι ανέβηκε ξυπόλητος στην κορυφή του Ψηλορείτη!

Ο Νίκος Ανδρουλάκης – Καραταράκης κατάφερε το… ακατόρθωτο, να εκπληρώσει το τάμα του να ανέβει στην κορυφή του Ψηλορείτη χωρίς… παπούτσια.

Και μπορεί το εγχείρημα να ήταν δύσκολο, μπορεί τα πόδια του να μάτωσαν, ωστόσο τα κατάφερε και έφτασε στην κορυφή και στο Εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού, όπως αναφέρεται σε ανάρτησή στην σελίδα στο Facebook Δια-SOS-τε-τη Μεσαρά.

Ξυπόλητος στην κορυφή του Ψηλορείτη, στον Τίμιο Σταυρό για την εκπλήρωση ενός τάματος, ανέβηκε σήμερα ο Νίκος Ανδρουλάκης – Καρατάρης (Στη φωτό διακρίνεται με κάλτσες και μαντήλι στο κεφάλι) με τον επίσης ξυπόλητο κουμπάρο του και μία παρέα φίλων από το Ζαρό.

Ο ίδιος μάλιστα έστειλε τις φωτογραφίες στον διαχειριστή της σελίδας, συνοδευόμενες από τις παρακάτω μαντινάδες:

Βγαίνω στη πιο ψηλή κορφή με ματωμένα πόδια και αισθήματα ανάμεικτα πού δεν χωρούν στα λόγια

Στα δύσκολα σαν θα βρεθείς ποτέ μην κάνεις πίσω, βγάλε φτερά στη πλάτη σου και πες θα πολεμήσω!

Χωρίς παπούτσια στη κορφή βγήκα γιατί ’χω τάμα… Να ναι η ΜΑΝΑ μου καλά και ’γω δε θέλω πράμα.

Ο Ναός του Τιμίου Σταυρού στον Ψηλορείτη που προκαλεί το ενδιαφέρον των ερευνητών

Στην κορυφή του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 2.454 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, πάνω στους γυμνούς και απρόσιτους βράχους της κορυφής, του ακατάκτητου ιστορικού βουνού της Κρήτης βρίσκεται το ξωκκλήσι το οποίο είναι αφιερωμένο στον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου.

Ένας Ναός που προκαλεί το ενδιαφέρον των ερευνητών για το πότε, το γιατί και από ποιους χτίστηκε, καθώς δεν χτίστηκε από χέρια επαγγελματιών μαστόρων, δεν χτίστηκε με πέτρες δουλεμένες κι αρμοσμένες, δεν χρησιμοποιήθηκε καν πηλός για να θυμίζει τοίχο. Ξερομαντριά, με κάθε μορφής πέτρα. Πού να βρεθούν εκεί «μεσούρανα» τα σωστά υλικά και οι καλοί μαστόροι;

Εκεί ψηλά, μέσα στα σύννεφα, όπως λέει η παράδοση, χέρια αδούλωτα, μακριά από του τύραννου το βλέμμα, μακριά από τις αλυσίδες της σκλαβιάς, ψυχές ελεύθερες και φλεγόμενες από την πίστη, έστησαν αυτό το προσκύνημα του Θείου Πάθους, για να τους στηρίζει και να τους κρατάει ζωντανή την προσδοκία της Ανάστασης, της Λευτεριάς τους.

Τον περισσότερο καιρό τα σύννεφα κρατάνε στην αγκαλιά τους το εκκλησάκι, χιονοσκέπαστο λάμπει σε καταγάλανο ουρανό, ανεμόδαρτο αντιστέκεται γερά και χίλιοι ήχοι από τα κενά και τα διάκενα των λίθων συνθέτουν πρωτόγνωρες μουσικές.

Πολλοί ισχυρίζονται σύμφωνα με το pemptousia.gr, ότι δεν υπάρχει άλλος ναός χτισμένος σε ψηλότερο σημείο στην περιοχή της Μεσογείου. Δηλαδή πιο κοντινός στον… ουρανό. Θεατός από απέραντες αποστάσεις. «Αγναντεύει» το Άγιο Όρος, την Πάτμο, την Τήνο, τη Κύπρο γιατί όχι και το Θαβώρ;

Πηγή: neakriti