Διώκεται ο Κρητικός ιερέας που πρότεινε αλλαγή στον τρόπο μετάληψης

«Κάτι πήγε στραβά στην Εκκλησία μας» λέει στην «Εφ.Συν.», υποδεικνύοντας ως υπαίτιους τους «ομολογητές» που καθοδηγούνται από ανθρώπους του πρώην αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστόδουλου.

«Θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου όπως ξέρω και δεν πρόκειται να απαντήσω με ψευδο-ταπεινολογίες» λέει στην «Εφ.Συν.» ο ιερέας Χαράλαμπος Κοπανάκης από την Κρήτη, που καλείται σήμερα σε απολογία επειδή είπε ότι για την προστασία των πιστών εν μέσω πανδημίας θα μπορούσε να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο δίδεται η Θεία Κοινωνία.

Ο 44χρονος ιερέας τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται στο στόχαστρο επιθέσεων από ακραίους εκκλησιαστικούς κύκλους που ζητούν την κεφαλήν του επί πίνακι, απαιτώντας ακόμα και την καθαίρεσή του από τον μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας Μακάριο, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται.

Σε μακροσκελές κείμενο που δημοσίευσε στις 19 Μαΐου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο ιερέας έγραψε μεταξύ άλλων:

«Χάνουμε την ουσία»

«Την εποχή που αποφασίστηκε και υιοθετήθηκε η χρήση ίδιου για όλους κουταλιού, το τελευταίο που μπορούσαν να υποθέσουν οι άνθρωποι, ήταν η πιθανότητα μετάδοσης ασθενειών. Σκεφθείτε ότι μέχρι πριν έναν αιώνα, είχαμε άγνοια για τη χρησιμότητα του πλυσίματος των χεριών, ως νούμερο ένα πράξης προστασίας. Συνεπώς η απόφαση για τη χρήση ενός κουταλιού με το οποίο θα κοινωνούν όλοι οι πιστοί, δεν λήφθηκε με υγειονομικά κριτήρια, αλλά καθαρά για πρακτικούς λόγους.

»Οι άνθρωποι τώρα, διαχρονικά, έχουμε την τάση να κολλάμε στους τύπους, χάνοντας την ουσία. Για όσους έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με τα θεολογικά, είναι γνωστό ότι ο Χριστός έδωσε μεγάλη βάση στη διάκριση τύπου και ουσίας. Η ουσία για τον Χριστιανισμό είναι να μετέχουν οι πιστοί στη μετάληψη του Αρτου και του Οίνου της κοινής λατρείας. Το επουσιώδες είναι ο τρόπος που θα γίνεται αυτό».

Στο ίδιο κείμενο ο ιερέας χαρακτήριζε ύβρη τον ισχυρισμό ότι μέσω της Θείας Κοινωνίας δεν μεταδίδονται ασθένειες που κολλάνε με το σάλιο. «Θα ήταν σαν να λέμε ότι όσοι παντρεύονται με θρησκευτικό γάμο δεν θα χωρίσουν ποτέ ή ότι όσοι βαπτίζονται δεν πρόκειται ποτέ να αμαρτήσουν» έγραφε μεταξύ άλλων ο π. Χαράλαμπος.

Το κείμενο βρήκε τεράστια ανταπόκριση με δεκάδες πιστούς να επικροτούν τη στάση του, αλλά έγινε και αφορμή για οργισμένες επιθέσεις εναντίον του. Ο μητροπολίτης Μακάριος τον κάλεσε εγγράφως να απολογηθεί για τα λεγόμενά του θέτοντάς του το ερώτημα αν όντως έχει γράψει ο ίδιος το επίμαχο κείμενο και αν προτίθεται να το διαψεύσει.

«Ασφαλώς και δεν πρόκειται να το διαψεύσω» λέει στην «Εφ.Συν.» ο π. Χαράλαμπος που έχει ήδη ετοιμάσει νέο γραπτό κείμενο για την υποστήριξη των θέσεών του, ενώ όπως αναφέρει θέτει τον εαυτό του στην κρίση του μητροπολίτη και των πιστών της ενορίας του.

«Από διάφορους κύκλους ο δεσπότης μας δέχεται ασφυκτικές πιέσεις για την καρατόμησή μου φτάνοντας να απειλούν ακόμα και τον ίδιο. Είναι άνθρωποι εξαιρετικά φανατισμένοι. Οι λεγόμενοι “ομολογητές” αποτελούν πληγή για την Εκκλησία. Πανελλαδικά συνασπίζονται με πρωτεργάτες τους ανθρώπους που βρίσκονταν γύρω από τον πρώην αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο και καταφέρονται με μένος εναντίον όσων εκφέρουν μία έστω διαφορετική άποψη».

«Άναρθρες κραυγές»

«Με πήρε τις προάλλες μια κυρία η οποία με έβριζε, με αποκαλούσε δαίμονα και έβγαζε άναρθρες κραυγές. Τη ρώτησα τι νομίζει ότι κάνει και μου απάντησε “ομολογώ τον Χριστό”. Αναρωτιέμαι τι πήγε τόσο λάθος μέσα στην Εκκλησία. Οι άνθρωποι αναζητούν βεβαιότητες για να γραπωθούν από αυτές και δυστυχώς η Εκκλησία προσφέρει πλήθος τέτοιων βεβαιοτήτων.

»Οι βεβαιότητες όμως μπλοκάρουν τη δυνατότητά σου να βλέπεις και να διερωτάσαι αν εξελίσσεσαι και αν προχωράς πραγματικά», λέει στην «Εφ.Συν.» ο ιερέας που είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο χωριό του, τον Σοκαρά, στην ενδοχώρα του νομού Ηρακλείου, απ’ όπου κατάγεται και λειτουργεί επί 24 χρόνια, ενώ για ένα διάσημα υπηρέτησε και στα γραφεία της Μητρόπολης Γορτύνης και Αρκαδίας που εδρεύει στις Μοίρες Ηρακλείου.

Πάντως πλέον για το θέμα της Θείας Κοινωνίας διατυπώνονται ευρέως διαφορετικές απόψεις στις ορθόδοξες Εκκλησίες όλου του κόσμου. Ήδη η Μητρόπολη στην Αυστρία για την προστασία των πιστών καθιέρωσε τη μετάληψη με τον τρόπο που γινόταν πριν από τον 14ο αιώνα, δηλαδή με την παράδοση του εμβαπτισμένου άρτου στο χέρι των πιστών και όχι στο στόμα με την ίδια λαβίδα.

Στη Γερμανία λόγω της πανδημίας απαγορεύτηκε προσωρινά να κοινωνούν οι πιστοί, ενώ στην Αμερική ενορία αποφάσισε τη χρήση πολλών κοχλιαρίων, ένα για κάθε πιστό, τα οποία μετά τη Θεία Κοινωνία απολυμαίνονται σε κλίβανο. Στην Ελλάδα όσοι αποκλίνουν από τις δογματικές απόψεις γίνονται στόχος φανατισμένων επιθέσεων.