Βρετανός δύτης ισχυρίζεται πως βρήκε τον «θησαυρό του Χίτλερ» | ΦΩΤΟ

Οι ιστορίες για θησαυρούς των Ναζί και φήμες περί χαμένου χρυσού του Γ’ Ράιχ ποτέ δεν εξαφανίστηκαν από την επικαιρότητα, από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και μετά. Τον τελευταίο καιρό το ενδιαφέρον των ΜΜΕ έχουν προσελκύσει οι έρευνες για τρένο των Ναζί στην Πολωνία, αλλά και το εξαφανισμένο «κεχριμπαρένιο δωμάτιο» – και προ ολίγων ημερών Βρετανός δύτης ισχυρίστηκε –σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Star– πως βρήκε τον «θησαυρό του Χίτλερ», με χρυσό αξίας 100 εκατ. λιρών.

Ο χρυσός, συνολικού βάρους τριών τόνων, σύμφωνα με τις φημολογίες, μεταφέρθηκε κρυφά εκτός της Γερμανίας κατά τις τελευταίες ημέρες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με το πλοίο MV Wilhelm Gustloff, σε μια προσπάθεια διάσωσής του, ενώ το Γ’ Ράιχ κατέρρεε. Γύρω από τον χρυσό αυτό έχουν κυκλοφορήσει πολλές θεωρίες ανά τα χρόνια, περιλαμβανομένης αυτής που τον θέλει κρυμμένο σε υπόγειο καταφύγιο ή σε χαμένο τρένο. Το συγκεκριμένο πλοίο πάντως, το οποίο ήταν βαριά φορτωμένο με πρόσφυγες (σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, έφταναν ακόμα και τις 10.000) βυθίστηκε από τους Σοβιετικούς: Ο αριθμός των νεκρών εκτιμάται πως μπορεί να έφτασε τα 9.400 άτομα.

Ο Φιλ Σέιερς, πρώην επαγγελματίας δύτης, μίλησε στη Daily Star σχετικά με τον χρυσό που ίσως, όπως θεωρεί ο ίδιος, κείτεται στον πυθμένα της Βαλτικής, σε βάθος 450 μέτρων. Ο 61χρονος προέβης στους εν λόγω ισχυρισμούς αφού μίλησε με επιζώντα του Wilhelm Gustloff, ο οποίος αποκάλυψε το μυστικό του σκάφους. Το πλοίο είχε κατασκευαστεί ως κρουαζιερόπλοιο και επιτάχθηκε από το γερμανικό πολεμικό ναυτικό το 1939, εκτελώντας καθήκοντα νοσοκομειακού σκάφους και πλοίου εκπαίδευσης του πολεμικού ναυτικού πριν χρησιμοποιηθεί για μεταφορά προσφύγων, στο πλαίσιο της «Επιχείρησης Αννίβας», για την εκκένωση της Πρωσίας εν όψει της εισβολής του Κόκκινου Στρατού. Ο Ρούντι Λάνγκε ήταν ασυρματιστής του σκάφους και είδε κιβώτια όπου θεωρείται πως βρισκόταν ο χρυσός να φορτώνονται στο πλοίο σε λιμάνι της Πολωνίας. Ο τότε 17χρονος Λάνγκε ήταν ο άνθρωπος που έστειλε το SOS μετά τον τορπιλισμό του πλοίου από σοβιετικό υποβρύχιο.

Ο Σέιερς έχει χρησιμοποιήσει τις διηγήσεις του Λάνγκε ως τη βάση για το βιβλίο του, «Baltic Gold». Σύμφωνα με μαρτυρίες, ώρες πριν το πλοίο σαλπάρει, φορτηγά με ένοπλη συνοδεία κατέφθασαν στην προβλήτα και φόρτωσαν κιβώτια με ράβδους χρυσού στο σκάφος. Ο χρυσός αποθηκεύτηκε σε σουΐτα που είχε ετοιμαστεί και διαμορφωθεί ειδικά για τον Αδόλφο Χίτλερ και τέθηκε υπό ένοπλη φρουρά. Υπεύθυνος της όλης επιχείρησης φέρεται να ήταν ο Έριχ Κοχ- ο Ναζί αξιωματούχος στον οποίο αποδίδεται και η εξαφάνιση του «Κεχριμπαρένιου Δωματίου». Ο Σέιερς έκανε καταδύσεις στο ναυάγιο το 1988 και ανακάλυψε πως το πλοίο είχε σπάσει σε κομμάτια και καταρρεύσει εντελώς, με τον ίδιο να εκτιμά πως ο χρυσός βρίσκεται θαμμένος κάτω από τόνους μετάλλου. Επίσης εντόπισε πως σε ένα από τα φινιστρίνια υπήρχαν σιδερένιες μπάρες (πιθανώς φινιστρίνι του δωματίου όπου φέρεται να βρισκόταν ο χρυσός).

«Ξέρω από διηγήσεις πρώτο χέρι πως κατέφθασαν πολλά φορτηγά και μετέφεραν ένα φορτίο υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στο πλοίο…ο Ρούντι Λάνγκε πήγε στην αποβάθρα να κάνει ένα τσιγάρο και απλά βρισκόταν εκεί όταν έφτασαν τα φορτηγά. Δεν ήξερε τι μετέφεραν στην αρχή, αλλά το 1972 συνάντησε άλλον έναν επιζώντα- ο οποίος ήταν ένας από τους φρουρούς που ήταν επιφορτισμένοι με τη φύλαξη του χρυσού- που του αποκάλυψε τι βρισκόταν στα κιβώτια». Σημειώνεται πως την κατάσταση περιπλέκει και το γεγονός ότι σοβιετικά πλοία έριξαν βόμβες βυθού στο ναυάγιο, για να εκκαθαρίσουν την περιοχή από τα απομεινάρια του. Επίσης, Πολωνοί κυνηγοί θησαυρών έχουν και αυτοί κάνει ανατινάξεις στον χώρο, αναζητώντας με τη σειρά τους τον θησαυρό. Κανονικά, το ναυάγιο θεωρείται στρατιωτικός τάφος και ως εκ τούτου απαγορεύονται οι καταδύσεις σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων από αυτό.

 

 

Πηγή: huffingtonpost