Έλληνες στο Ισραήλ μιλούν για τη ζωή μετά το εμβόλιο

Εδώ και λίγες μέρες ο Ιάκωβος Φλορεντίν βρίσκεται σε διακοπές με την οικογένειά του στο τουριστικό θέρετρο Γκαν Σάχνε του βόρειου Ισραήλ εκμεταλλευόμενος τις αργίες του Εβραϊκού Πάσχα.

Η δικηγόρος Λίλη Έις διοργάνωσε πρόσφατα εκλογική βραδιά στο σπίτι της στο Τελ Αβίβ με καλεσμένους 30 φίλους. Οικογενειακά στο σπίτι της γιόρτασε το βράδυ του προηγούμενου Σαββάτου το Εβραϊκό Πάσχα η γιατρός Νινέττα Αμαρίλιο έπειτα από ένα χρόνο.

Ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους της ισραηλινής πρωτεύουσας και πλέον ζει κανονικά παρατηρεί η Ντάλια Πετροπουλιάδη. Έως τώρα περίπου 5,5 εκατομμύρια Ισραηλινοί (από τα συνολικά 9 εκατομμύρια πληθυσμού) έχουν λάβει, τουλάχιστον, την πρώτη δόση του εμβολίου κατά του κορονοϊού ενώ σχεδόν 4,5 εκατομμύρια έχουν ολοκληρώσει και τις δύο δόσεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα από τις 21 Φεβρουαρίου η χώρα να ξεκινήσει το σταδιακό άνοιγμα της οικονομίας. Οι ουρές έξω από τα εμπορικά καταστήματα στην οδό Ντίζενκοφ – την αντίστοιχη Ερμού της Αθήνας – επέστρεψαν, στα καφέ δεν πέφτει καρφίτσα και τα εστιατόρια ξαναγέμισαν.

 

Το μποτιλιάρισμα στους δρόμους του Τελ Αβίβ επέστρεψε μαζί, δυστυχώς, και με τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, οι ΜΕΘ άδειασαν και πολλές κλινικές Covid έκλεισαν. Οι παραστάσεις, οι συναυλίες και οι αθλητικοί αγώνες γίνονται πλέον με την παρουσία θεατών. Η πληρότητα στους αγώνες ποδοσφαίρου είναι στο 50%, καθώς πρόκειται για ανοιχτούς χώρους. Στα γήπεδα μπάσκετ «ξεκλείδωσε» το 30% της χωρητικότητας. Ο κορoνοϊός δεν είναι πλέον πρώτο θέμα στις ειδήσεις και ο σχηματισμός κυβέρνησης μετά τις πρόσφατες εκλογές «καίει» του Ισραηλινούς, μονοπωλώντας τα κεντρικά δελτία ειδήσεων.

Προβληματισμός επικρατεί και για την επόμενη μέρα στην οικονομία. Οι Ισραηλινοί ξανακάνουν σχέδια – έστω και πιο συγκρατημένα. Όλοι τους λαχταρούν να ταξιδέψουν και ειδικά οι Έλληνες περιμένουν με ανυπομονησία να ξαναβρεθούν στην Ελλάδα για διακοπές και να δουν τους δικούς τους ανθρώπους. Ωστόσο, αν και η επιστροφή στην κανονικότητα είναι γεγονός, οι Ισραηλινοί δείχνουν διστακτικοί, καθώς δεν ξέρουν πόσο θα κρατήσει η ελευθερία τους και όπως λένε στο ethnos.gr, It’ s too good to be true.

Ιάκωβος Φλορεντίν: «Με πέτυχες με το μαγιό κάνω διακοπές με την οικογένειά μου»

Ο Ιάκωβος Φλορεντίν έχοντας κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου κατά του κορονοϊού τον Δεκέμβριο και την δεύτερη τον Ιανουάριο νιώθει ότι «σιγά, σιγά επιστρέφει στην πραγματική ζωή. Με πέτυχες με το μαγιό. Μόλις βγήκα από το νερό. Είμαι διακοπές με την οικογένειά μου στο τουριστικό θέρετρο Γκαν Σάχνε, σε μία λίμνη με ιαματικά λουτρά».

Το μποτιλιάρισμα στους δρόμους επέστρεψε και πάλι και κει που ο κ. Φλορεντίν έκανε τη διαδρομή από το σπίτι για τη δουλειά του σε 7-8 λεπτά πλέον χρειάζεται μέχρι και μιάμιση ώρα. Θεσσαλονικιός επισκέφτηκε για πρώτη φορά το Ισραήλ το 2005 για μεταπτυχιακές σπουδές στα δίκτυα υπολογιστών. Επτά χρόνια μετά και ενώ η οικονομική κρίση σφυροκοπούσε την Ελλάδα γύρισε μόνιμα στην πόλη Ρισόν Λε Ζιόν, κοντά στο Τελ Αβίβ.  Αν και λόγω της ειδικότητάς του (ως υπεύθυνος σε εξοπλισμούς καμερών και καταγραφικών) δεν έμεινε καθόλου σε καραντίνα, δεν φοβήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα.

«Δυσκολεύτηκα και στεναχωρήθηκα που δεν μπορούσα να  δω τους δικούς μου ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη. Δεν ήξερα πότε θα τους δω. Έχω ήδη αγοράσει τρία εισιτήρια είχα για το Μάρτιο το άλλαξα γιατί δεν μπορούσα να ταξιδέψω, ενώ ξαναέκοψα εισιτήριο για Απρίλιο και Ιούνιο και περιμένω…» είπε στο ethnos.gr ο κ. Φλορεντίν. Μετά το άνοιγμα της οικονομίας όλοι βγήκαν έξω είτε δουλεύουν είτε όχι. Τα ξενοδοχεία ξανάνοιξαν και ο κόσμος προσπαθεί να «αποδράσει» σε διάφορα μέρη μέσα στο Ισραήλ παρατηρεί ο ίδιος.

Με πιστοποιητικό εμβολιασμού οι πελάτες στα εστιατόρια

Κινητικότητα επικρατεί και στα εστιατόρια. Δείχνεις το πιστοποιητικό που εκδίδει το ισραηλινό ΙΚΑ το οποίο αποδεικνύεις ότι έχεις εμβολιαστεί και αμέσως μετά ανάλογα με τη διαθεσιμότητα μπορείς να καθίσεις και να σερβιριστείς. «Δεν υπάρχει υπερβολικά πολύς κόσμος στα εστιατόρια γιατί ο κόσμος δεν θέλει να κάτσει ο ένας πάνω στον άλλο. Ακόμη υπάρχει μια ανησυχία».

 

Λίλη Έις: It’ s too good to be true

Εκλογική βραδιά στο σπίτι της με καλεσμένους 30 φίλους πραγματοποίησε στις 23 Ιανουαρίου η Λίλη Έις. «Μαζευτήκαμε στο σπίτι μου μετά από ένα χρόνο. Και παρακολουθήσαμε τις εκλογές χωρίς μάσκες.  Όλοι ήμασταν εμβολιασμένοι εκτός από μια κοπέλα η οποία μετά από συστάσεις των παρευρισκόμενων αποχώρησε… Πλέον σε πρώτο πλάνο δεν είναι η πανδημία αλλά το στοίχημα σχηματισμού κυβέρνησης», δήλωσε στο ethnos.gr η Ελληνίδα δικηγόρος. Θεσσαλονικιά μετά την επιστροφή του πατέρα της από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μετακόμισε, οικογενειακώς, στην Αθήνα και από το 1976 ζει μόνιμα στο Τελ Αβίβ. «Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί ακόμη. Έχουμε μια αίσθηση ότι όλα έχουν αλλάξει αλλά με κάποιους ενδοιασμούς και κάποια φοβία ότι μπορεί να επανέλθει ο ιός. Έχω έναν ενδοιασμό. It’ s too good to be true. Γιατί δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει αυτή η ελευθερία. Ελπίζουμε ότι θα διαρκέσει γιατί έχουν πέσει τα κρούσματα πάρα πολύ».

 

«Έχουμε την αίσθηση ότι πρέπει ακόμη να φυλαγόμαστε»

Αν και της έλειψαν τα εστιατόρια και οι συζητήσεις με φίλους, συντροφιά με ένα κρασάκι ακόμη δεν κάθισε σε ταβέρνα. «Πιο πολύ οι νέοι πάνε. Ακόμη έχουμε την αίσθηση ότι πρέπει να φυλαγόμαστε, παρόλο που δεν έχουμε εμείς λόγο να φοβηθούμε» προσθέτει. Στoν εμπορικό δρόμο Ντίζενκοφ– την Ερμού του Τελ Αβίβ -τα εστιατόρια και τα καφέ σφύζουν από ζωή και έξω από τα καταστήματα δημιουργούνται και πάλι ουρές γιατί δεν μπορούν ταυτόχρονα να μπουν όλοι μέσα. «Βέβαια, αν ρωτήσεις έναν Ισραηλινό τι του έχει λείψει, θα σου πει τα ταξίδια αναψυχής γιατί δεν μπορούν να ταξιδέψουν για την ώρα. Και μένα μου λείπει η Ελλάδα. Την αναζητώ διαρκώς και θέλω να ρθω. Είναι η ερωμένη μου».

Προβληματισμένη, όμως, είναι και για την επόμενη μέρα παρόλο που η κίνηση στο δικηγορικό της γραφείο άρχισε και πάλι σιγά σιγά να επανέρχεται. «Με 850.000 ανέργους και 70.000 λουκέτα επιχειρήσεων λόγω της πανδημίας υπάρχει μια αβεβαιότητα για το αντίκτυπο που θα έχει όλο αυτό στο μέλλον».

 

Νινέτα Αμαρίλιο: Ο κόσμος δεν κάνει μακρόπνοα σχέδια μετά το Covid

Οικογενειακά στο σπίτι της γιόρτασε το προηγούμενο Σάββατο το βράδυ το Εβραϊκό Πάσχα η Νινέτα Αμαρίλιο καθηγήτρια Ιατρικής στο πανεπιστήμιο Μπαρ Ιλάν. «Υποτίθεται ότι είπαν 20 άτομα συνολικά θα μπορούν να συγκεντρωθούν. Κανείς όμως δεν το τήρησε. Είναι απίστευτα καλή η ζωή μετά το εμβόλιο». Αθηναία ζει τα τελευταία 40 χρόνια στο Τελ Αβίβ προσφέροντας τις υπηρεσίες της στα εργαστήρια ιχνηλάτησης του νοσοκομείου Sheba Medical Center.

Τα νοσοκομεία στο Ισραήλ πιέστηκαν αλλά δεν έζησαν τις δραματικές στιγμές των ελληνικών νοσοκομείων. «Η αντίδραση των υγειονομικών ήταν πολύ δυναμική και απόλυτη αύστηρη η τήρηση των μέτρων». Τα νοσοκομεία πλέον έχουν αποσυμφορηθεί, πλήρως, και έχουν επανέλθει στον κανονικό τους ρυθμό κατά 99%.  Ένα μήνα μετά το άνοιγμα παρατηρεί ότι ο Covid κατέβασε τις στροφές. «Ακούω τον κόσμο δεξιά και αριστερά, είναι ολιγαρκής. Κάπως προσαρμοστήκαμε στο λίγο, δεν χρειάζεται να κάνουμε μακρόπνοα σχέδια».

 

«Μου έλειψαν οι φοιτητές μου»

Εκτός όμως από το άνοιγμα των καφέ και των εστιατορίων υπάρχουν σημεία που πρέπει να διευθετηθούν όπως είναι ο κινηματογράφος, τα θέατρα και οι συναυλίες τα οποία δεν λειτουργούν ακόμη κανονικά. «Η Ελλάδα δεν βγαίνει από μέσα μου. Ανυπομονώ να έρθω στην Ελλάδα. Είμαι με το ένα πόδι στο Τελ Αβίβ και με το άλλο στην Ελλάδα. Έχω κουμπάρο στα Χανιά και έρχομαι τακτικά. Και θέλω να ρθω. Είμαι εμβολιασμένη αλλά να πάρω το αεροπλάνο και να πάω κάπου που κλείνουν όλα στις 8 και 9 το βράδυ;» αναρωτιέται. Πέρα όμως από την Ελλάδα, της έχουν λείψει και οι φοιτητές. «Δεν είδα ούτε ένα φοιτητή από κοντά μέσα στην πανδημία».

 

Ντάλια Πετροπουλιάδη: «Ανυπομονώ να έρθω στη Γλυφάδα»

«Το πρώτο πράγμα που κάναμε μόλις άνοιξε η οικονομία ήταν να βγούμε στους δρόμους. Γέμισαν οι καφετέριες, τα εστιατόρια και όσες θέσεις επιτρέπονται στα θέατρα. Άνοιξαν τα σχολεία, Δεν νιώθεις πια περιορισμούς. Τώρα ζούμε κανονικά εκτός από την μάσκα. Και τώρα κουβεντιάζουν οι ειδικοί για να βγάλουμε και τις μάσκες στους εξωτερικούς χώρους» είπε στο ethnos.gr η Ντάλια Πετροπουλιάδη. Γεννήθηκε στο Τελ Αβίβ, οι γονείς της είναι από την Θεσσαλονίκη και η ίδια έχει αναπτύξει στενούς δεσμούς με την Αθήνα. Αν και ΄πάτησε΄ τα 73, συνεχίζει να δουλεύει στο νοσοκομείο Ραφαέλ γιατί, όπως λέει, της δίνει ζωή. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας της έλειψε η οικογένειά της γιατί δεν μπορούσε την δει εξαιτίας των περιορισμών. Ανυπομονεί όμως και να ταξιδέψει. « Δυστυχώς η Αθήνα είναι στο κόκκινο πάλι. Αν μπορούσα, θα ερχόμουν στη Γλυφάδα να δω το σπίτι μου και τους φίλους μου εκεί».

Πηγή: ethnos.gr