Κρήτη: «Σαν τη ρακή από το καφενεδάκι της κυρά Ντινιώς ΔΕΝ έχει!» | ΦΩΤΟ

Ανέβηκα ξανά-μανά στο λατρεμένο μου χωριό, στο Μοναστηράκι Αμαρίου. Τα έχουμε πει και στο παρελθόν για το πόσο αγαπάω τον τόπο των προγόνων μου, τον τόπο όπου διατηρώ τις πρώτες μου και πιο γλυκές μνήμες, ας μην τα ξαναλέμε…

Σήμερα, που λέτε, θέλω να διηγηθώ κάτι απλό, που αφορά στο Μοναστηράκι, μια ιεροτελεστία που την έχω απολαύσει πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά μονάχα τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως έχει μπει πιο βαθιά στο πετσί των συναισθημάτων μου.

Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για το καφενείο της κυρά Ντινιώς…

Μια φιγούρα σχεδόν μητρική, την οποία έχω αποτυπωμένη στις πρώτες θύμισες. Γλυκιά και καλοσυνάτη, αφέντρα και κυρία στο μικρό καφενεδάκι του χωριού, να μας περιμένει πάντα χαμογελαστή για να μας κεράσει μια κρύα ρακή, έναν μεζέ και μια ιστορία από τα παλιά!

Η ρακή βέβαια δεν απευθυνόταν για όλους. Η μικρούλα, η Αγγελική, αρκέστηκε σε κουλουράκια και παξιμάδι με τυρί! Δεν έμεινε παραπονεμένη…

 

 

Φίλες με τη γιαγιά μου, στεκόταν εκεί μπροστά μου η κυρά Ντινιώ να μου υπενθυμίζει πως όσο και να περνούν τα χρόνια, αυτό που μένει δεν είναι μια γλυκόπικρη γεύση, αλλά η νοσταλγία και η ευλογία που νιώθεις για όλα εκείνα που κατάφερες να ζήσεις και σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα.

 

 

Μέρος από αυτό το ψηφιδωτό είναι και η κυρά Ντινιώ. Ανυπομονώ για το επόμενο ξαναντάμωμα, όπως ανυπομονώ και για τις ιστορίες εκείνες που μένουν για να μου διηγηθεί με τη συντροφιά της πιο ωραίας ρακής στον κόσμο…

Αυτής από το καφενεδάκι του χωριού!