Ρέθυμνο: Η Καλή Συκιά αναγνωρίστηκε επίσημα από την πολιτεία ως “μαρτυρικός τόπος”

Αναγνωρίστηκε επίσημα το ολοκαύτωμα και η φρίκη της πυρπόλησης δώδεκα γυναικών και ενός ηλικιωμένου στα κατοχικά χρόνια από ναζί

Θα έπρεπε να περάσουν ολόκληρα εβδομήντα τέσσερα χρόνια για να αναγνωρίσει η Πολιτεία και επίσημα το ολοκαύτωμα και τη φρίκη της πυρπόλησης δώδεκα γυναικών και ενός ηλικιωμένου στα κατοχικά χρόνια από ναζί, και, επιτέλους, να εντάξει στον ευρύ κατάλογο των μαρτυρικών χωριών της Ελλάδας στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής την Καλή Συκιά στο ορεινό Ρέθυμνο, με το Π.Δ. 49  1/6/2017,στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αλλά και στο παρελθόν είχαν υποβληθεί ανάλογα αιτήματα από προέδρους και άλλους τοπικούς φορείς, όμως, δεν ικανοποιούνταν «λόγω έλλειψης βιβλιογραφίας», απαντούσε η αρμόδια επιτροπή των ακαδημαϊκών που εξέταζε το σχετικό φάκελο. Την κατάθεση εκ νέου της σχετικής αίτησης τον Ιούλιο του 2015 στο υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, προώθησε συνέχεια ο τότε υπουργός Παναγιώτης Κουρουμπλής στην τριμελή επιτροπή που την ενέκρινε και απέμενε η υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας…

ΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ

«Έστω και μετά παρέλευση τόσων χρόνων η Καλή Συκιά παίρνει τη θέση που της πρέπει στη Νεότερη Ιστορία της Χώρας μας», ήταν οι πρώτες δηλώσεις του δημάρχου Αγίου Βασιλείου Γιάννη Ταταράκη, που από την πρώτη στιγμή της θητείας του, στάθηκε με κάθε τρόπο στην ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος των κατοίκων και του δήμου. «Θεωρώ», πρόσθεσε, «ότι και επίσημα πλέον η Πολιτεία αναγνωρίζει τις θυσίες και το ολοκαύτωμα ενός μικρού αλλά αυθεντικού οικισμού του δήμου μας, στους αγώνες για την απόκτηση των υπέρτατων αγαθών στα χρόνια της γερμανικής κυριαρχίας. Ήταν χρέος της Πολιτείας που άργησε να το αποδώσει, για να ησυχάσουν και οι ψυχές των ηρωίδων που προτίμησαν την αυτοθυσία παρά  να παραδώσουν οικογενειακές και πατριωτικές αρχές που κληρονόμησαν…»

Το θέμα, πάντως, ανασύρθηκε και τέθηκε ξανά στο υπουργείο Εσωτερικών πριν δυο χρόνια από την πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου Καλής Συκιάς «Ο Τσιλίβδικας» Βάσω Μπαμιάκη και τα μέλη της διοίκησης του, έχοντας πλέον «όλα τα αναγκαία όπλα στον φάκελο», όπως την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγίου Βασιλείου, πλούσια βιβλιογραφία για τα γεγονότα της μαύρης μέρας του Οκτωβρίου του 1943 από δεκάδες πηγές που συγκεντρώθηκαν από Βιβλιοθήκες της Κρήτης και της Αθήνας, αντίγραφο του ντοκιμαντέρ των δημοσιογράφων Γιάννη Κανελλάκη και Μανόλη Παντινάκη με περιεχόμενο το κάψιμο του χωριού και την πυρπόληση των γυναικών, τις απαντητικές επιστολές που έλαβαν από τον Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και την Καγκελάριο, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και άλλους αξιωματούχους, πλήθος δημοσιευμάτων, κατάσταση με εκατοντάδες υπογραφές κατοίκων του Ρεθύμνου κ.α.