Μιλήσαμε με την Ρεθυμνιώτισσα συγγραφέα παραμυθιών Βούλα Παπατσιφλικιώτη! | ΦΩΤΟ

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην όμορφη Θεσσαλονίκη όμως οι ρίζες της είναι από τους Έρφους Μυλοποτάμου Ρεθύμνης. Ο λόγος για την Βούλα Παπατσιφλικιώτη, την συγγραφέα που μας σύστησε το νέο της παραμύθι “Ποιος αξίζει να είναι βασιλιάς” και  μίλησε σχετικά με αυτό αλλά και την ιδιαίτερη πατρίδα της στο Daynight.

Γράφει η Μαριάννα Τζιράκη

Στην Κρήτη έχω ζήσει  κάποιες από τις ομορφότερες στιγμές της ζωής μου! Το πρώτο πράγμα που μου είχε μαγνητίσει το βλέμμα είναι η φυσική ομορφιά του τόπου. Η ψυχή των κατοίκων σε συνδυασμό με τα γευστικά εδέσματα δημιουργούν αναμνήσεις που μένουν αναλλοίωτες στη μνήμη σου! Δεν μπορώ να μην αναφέρω την συγκίνηση που αισθάνθηκα όταν επισκέφτηκα τα ιστορικά μοναστήρια, τη Μονή Αρκαδίου και το Μοναστήρι της Πρέβελης. Οι βόλτες στις πόλεις των Χανίων και του Ρεθύμνου με γέμιζαν με αρώματα, μελωδίες και εικόνες. Σε γενικές γραμμές νοιώθω μεγάλη τιμή και χαρά, που κατάγομαι από αυτόν, τον ευλογημένο τόπο!

-Πότε ξεκίνησε η ενασχόληση με το παιδικό παραμύθι;

Σαν βρεφονηπιοκόμος σέβομαι την παιδική λογοτεχνία. Η είσοδός μου στο μαγικό κόσμο της συγγραφής παιδικού βιβλίου έγινε πέρσι τον Φεβρουάριο με την συγγραφή του πρώτου μου παιδικού βιβλίου. Όταν ετοίμαζα ένα άρθρο για την εφημερίδα της Αυστραλίας, με την οποία συνεργάζομαι, σκέφτηκα ότι το καλύτερος μέσο για να περάσεις τα μηνύματα που θες στα μικρά παιδιά είναι μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου. Μέσα από την φαντασία και το νοητό ταξίδι γίνονται τα καλύτερα διδάγματα. Ως παιδί, θυμάμαι που η μητέρα μου μας πήγαινε με τον αδερφό μου, από πολύ μικρούς στη δημοτική βιβλιοθήκη της περιοχής μας. Εκεί, μάθαμε την έννοια του δανεισμού και του σεβασμού ενός βιβλίου. Μέσα από τις σελίδες του παραμυθιού θυμάμαι τον εαυτό μου να αφήνεται και την σκέψη μου να ταξιδεύει στο όνειρο και την φαντασία.

-Τι είναι αυτό που κάνει το παιδικό παραμύθι ξεχωριστό συγκριτικά με άλλα είδη βιβλίων;

Πρώτα απ’ όλα το αναγνωστικό του κοινό. Τα παιδιά είναι οι πιο απαιτητικοί, σκληροί και δίκαιοι κριτές. Επίσης όσο διασκεδαστικό και να είναι ένα έργο παιδικής λογοτεχνίας πάντα περνάει κάποια μηνύματα στους μικρούς αναγνώστες. Ο συγγραφέας επομένως πρέπει να είναι προσεκτικός για το μήνυμα και τον τρόπο με τον οποίο θα το μεταλαμπαδεύσει στις παιδικές ψυχούλες.

-Ποια είναι τα συναισθήματα σου για το παραμύθι σου που κυκλοφόρησε πρόσφατα;

Νοιώθω μεγάλη χαρά γιατί κυκλοφόρησε από έναν εκδοτικό οίκο που τον αισθάνομαι σαν το σπίτι μου. Είναι οι εκδόσεις Ανάτυπο, με τους οποίους είχα συνεργαστεί με συμμετοχή μου στο συλλογικό βιβλίο διηγημάτων για ενήλικες «Θέρος και Θεριά».  Επίσης δεν θα μπορούσα να μην ευχαριστήσω τον εικονογράφο μου κύριο Διονύση Καραβιά, ο οποίος έκανε τις σκέψεις και τα όνειρά μου, για αυτό το βιβλίο, υπέροχες εικόνες! Τέλος ο ήρωας του βιβλίου μου έγινε μια εξαιρετική κούκλα από «Το κουμπί και το βελόνι», που εδρεύει στο Ηράκλειο Κρήτης, και με συντροφεύει σε κάθε παρουσίαση!  

Μέσα στο παραμύθι αυτό, τα μηνύματα είναι “δυνατά” και άκρως επίκαιρα, όπως το ζήτημα της φτώχειας και του πλούτου. Η ίδια η συγγραφέας μας σχετικά με αυτό:

Καλώς ή κακώς η κοινωνία μας αλλάζει. Αρχίζει να γίνεται πολυπολιτισμική και δυστυχώς η οικονομική κρίση «τσακίζει» κάποιους ανθρώπους. Πρέπει να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας, το αύριο αυτού του τόπου, και να τους διδάξουμε τις αξίες και τις αρετές με τις οποίες πρέπει να πορευτούν. Να μάθουν να εκτιμούν τον πλούτο της σκέψης, της ψυχής και όχι της τσέπης. Ο φίλος τους να είναι άνθρωπος καρδιάς και όχι αριθμός σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Μην ξεχνάμε ότι εμείς οι μεγάλοι είμαστε τα πρότυπα των μικρών παιδιών, οπότε οι αλλαγές πρέπει να ξεκινήσουν πρώτα από εμάς. Όσο και να φαίνεται δύσκολο ας βάλουμε την ανθρωπιά, την σκέψη και την γνώση μπροστά και όλα θα γίνουν. Με το «μαζί» και όχι το «εγώ» μπορούμε να κάνουμε αυτό τον κόσμο καλύτερο!

Ποια είναι η αγαπημένη σου λέξη και γιατί;

Όνειρα! Δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε και να παλεύουμε όσο δύσκολο και αν φαίνεται να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη!

Αν μπορούσες να κάνεις μια ευχή, ποια θα ήταν;

Υγεία και πραγματική ευτυχία για όλο τον κόσμο και πάνω απ’ όλα για τα παιδιά!

Όσο κοινότυπο και να ακουστεί είναι βγαλμένο μέσα από την καρδιά μου.