Κυρά της Ρω: Η ηρωική ιστορία της Δέσποινας Αχλαδιώτου

Στην άκρη του χάρτη, σε ένα μικρό νησάκι δίπλα στο Καστελλόριζο, στη Ρω, το 1927, εγκαταστάθηκαν μόνιμα ο Κώστας και η Δέσποινα Αχλαδιώτου για να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία..

Εκείνο το χρόνο, ο Κώστας Αχλαδιώτης αρρώστησε βαριά. Όταν η Δέσποινα προσπάθησε με σινιάλα καπνού να ειδοποιήσει τους κατοίκους στο Καστελλόριζο, εκείνοι άργησαν να την αντιληφθούν, και έτσι ο σύζυγός της άφησε την τελευταία του πνοή μέσα σε μια ψαρόβαρκα που τον είχε παραλάβει καθυστερημένα για να τον μεταφέρει στο γιατρό του Καστελόριζου.

Η κυρά της Ρω φρόντισε μόνη της για την ταφή του συντρόφου της, και γύρισε ξανά στη Ρω μαζί με την ηλικιωμένη μητέρα της όπου έμειναν τα χρόνια της κατοχής.

Η Δέσποινα δεν έφυγε ποτέ από τον τόπο της, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Άγγλους στη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του.

Κάθε πρωί ύψωνε την Ελληνική σημαία, προσφέροντας τη βοήθεια της σε Ιερολοχίτες.

“Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες. Βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές”

Η κυρά της Ρω δέχτηκε μια απρόσμενη και ανεπιθύμητη επίσκεψη τον Αύγουστο του 1975. Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και δύο ακόμα άτομα, παρακολουθώντας τη Ρω και εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της Δέσποινας για λόγους υγείας, αποβιβάστηκαν εκεί και τοποθέτησαν πάνω σ’ ένα κοντάρι 4 μέτρων τη σημαία τους.

Μόλις γύρισε εκείνη, την κατέβασε αμέσως.

Στη 1 Σεπτεμβρίου 1975, κατάπλευσε στο Καστελόριζο το ανθυποβρυχιακό σκάφος «Γ. Πεζόπουλος» για συμπαράσταση στην κυρά της Ρω, και της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.

Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς.

Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982.

Η κηδεία της έγινε δημοσία δαπάνη στο Καστελλόριζο, και η σορός της ετάφη ακριβώς κάτω από τον ιστό που ύψωνε για 40 χρόνια την ελληνική σημαία…

Πηγή:eradio