Η μελωδία της ευτυχίας για την Όλγα Κεφαλογιάννη

«Η ζωή μας είναι γεμάτη μουσική, χαρά και ειλικρίνεια». Ετσι περιγράφει στην «Espresso» τη ζωή της με τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Μίνω Μάτσα η βουλευτής της Ν.Δ. Ολγα Κεφαλογιάννη.

Η Ολγα είναι πολύ ερωτευμένη, κάτι που πολύ εύκολα διαπιστώνει κανείς στην κουβέντα μαζί της. Ερωτευμένη και ευτυχισμένη, αφού φέτος πέρασε τα πρώτα της Χριστούγεννα την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα ως μανούλα διδύμων μόλις τεσσάρων μηνών. Τα παιδιά ξύπνησαν και τις δικές της παιδικές αναμνήσεις, με τον πατέρα της, τις αδελφές της και τη γιαγιά της Χρυσή, όπως μας λέει.

Η Όλγα, μάλιστα, όχι μόνο πίστευε στον άγιο Βασίλη, αλλά του έγραφε και γράμματα…
Στη συνέντευξή μας παραδέχεται ότι τα διδυμάκια άλλαξαν τη ζωή και την καθημερινότητά της. Κοιμάται πλέον ελάχιστα, ξαγρυπνάει στο προσκεφάλι των παιδιών της όταν υπάρχει ανάγκη και θήλασε για τρεις ολόκληρους μήνες. Ως νέα μητέρα, εντυπωσιάζεται πολύ από τη διαφορετικότητα του χαρακτήρα των μωρών της, ενώ ανατρέφονται μαζί και με τον ίδιο τρόπο. Πιστός συμπαραστάτης της σε όλο αυτό, ο Μίνως.

«Ευγνωμονώ τον Μίνω για την απόλυτη συμπαράστασή του. Καταπληκτικός πατέρας και σύζυγος» λέει η Ολγα Κεφαλογιάννη για τον πατέρα των παιδιών της, χαρακτηρίζοντάς τον καλοσυνάτο, αστείρευτα ταλαντούχο και λάτρη της περιπέτειας. Από τις διάσημες μουσικές του δημιουργίες, εκείνη ξεχωρίζει τη μουσική που έγραψε για την ταινία «Ευτυχία».

«Την έγραψε την εποχή που γνωριστήκαμε, και γι’ αυτό την έχω συνδέσει με μια υπέροχη περίοδο της ζωής μου» αποκαλύπτει η Ολγα Κεφαλογιάννη.

Πρώτες γιορτές με τα μωράκια. Πώς ήταν; Τι άλλαξε στη ζωή και την ψυχολογία σου, Ολγα;

Είναι ευλογία, νιώθεις πραγματική ολοκλήρωση. Είναι η μεγαλύτερη χαρά της ζωής. Αλλάζουν τα πάντα, ας μη γελιόμαστε. Μπαίνεις σε έναν κόσμο μαγικό. Η μητρότητα σε κάνει να αξιολογείς εκ νέου τις προτεραιότητες και τους στόχους σου, να επανεξετάζεις φιλοδοξίες, να βλέπεις τη ζωή με τελείως διαφορετική προοπτική. Αναθεωρείς εκ βάθρων πράγματα που πίστευες ότι ποτέ δεν θα μπορούσες. Αυτό είναι το μαγικό στοιχείο, το οποίο απολαύσαμε την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Νιώσαμε πολύ διαφορετικά φέτος, κρατώντας στην αγκαλιά μας δύο μωρά! Γι’ αυτό και στολίσαμε από νωρίς το σπίτι μας με ένα μεγάλο δέντρο, με φωτάκια και μπάλες που εντυπωσίασαν τα μικρά μωρά μας. Τα πρώτα Χριστούγεννα μαζί τους θέλαμε να είναι μέσα στο φως.

Ο ρόλος της μητέρας τι «συν» και τι «πλην» φέρνει στην καθημερινότητά σου;

Η χαρά μου είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποιο παράπονο. Ναι, προφανώς είναι μια απαιτητική και δύσκολη περίοδος, κυρίως λόγω της έλλειψης ύπνου. Εγώ έκανα και μητρικό θηλασμό για περίπου τρεις μήνες με όλη την ευχαρίστηση αλλά και τη δυσκολία που έχει. Ευγνωμονώ, βέβαια, τον Μίνω για την απόλυτη συμπαράστασή του. Καταπληκτικός πατέρας και σύζυγος. Μου δίνει δύναμη. Με στηρίζει διαρκώς, είναι παρών με ουσιαστικό τρόπο και με κάνει να νιώθω ασφάλεια για το ότι μοιραζόμαστε τη χαρά και την ευθύνη της ανατροφής των παιδιών μας.

Μπορείς να θυμηθείς Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές που σε «σημάδεψαν», ξεχώρισαν και έχουν θέση στην καρδιά σου;

Είχα πολύ ευτυχισμένα Χριστούγεννα ως παιδί. Τα θυμάμαι με μεγάλη αγάπη. Τον πατέρα και τη μητέρα μου, τις αδελφές μου, τη γιαγιά Χρυσή, τα χριστουγεννιάτικα οικογενειακά τραπέζια. Ακόμα γελάω όταν θυμάμαι ότι και εγώ, όπως όλα τα μικρά παιδιά, πίστευα στον άγιο Βασίλη. Γράφαμε με την αδελφή μου Χριστίνα γράμματα με τις επιθυμίες μας, με τα δώρα που θέλαμε να πάρουμε και τα αφήναμε στο τζάκι. Μια φορά νομίζαμε, μάλιστα, ήμασταν σίγουρες ότι θα τον πετύχουμε. Τον περιμέναμε, αλλά τελικά μας πήρε ο ύπνος. Τα δώρα, όμως, ήταν στη θέση τους.

Τι σου λείπει περισσότερο τέτοιες μέρες;

Είναι οι γιορτές που έχω συνδέσει περισσότερο με την παρουσία του πατέρα μου και ομολογώ ότι από τότε που εκείνος έφυγε από τη ζωή, πριν από 10 χρόνια, όλα είναι πολύ διαφορετικά. Οταν ήμασταν μικρές με τις αδελφές μου περιμέναμε τα Χριστούγεννα για να μας πάει ο μπαμπάς να πάρουμε τα αγαπημένα μας παιχνίδια! Ο μπαμπάς, βέβαια, πάντα μας αγόραζε και βιβλία και μας παρότρυνε να διαβάζουμε, κάτι που μου έχει μείνει και σήμερα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι, όταν ήμουν 8 ετών, μου είχε χαρίσει το βιβλίο «Τα ψηλά βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Με μια ιδιαίτερη αφιέρωση, πολύτιμη για τη ζωή μου, που με συγκινεί κάθε φορά που τη διαβάζω.

Τι χρονιά βλέπεις να είναι το 2022 για τη χώρα, σε σχέση με την πανδημία και τα άλλα επίκαιρα θέματά μας;

Θα είναι μια δύσκολη χρονιά. Ας μη γελιόμαστε… Η πανδημία δεν έχει τελειώσει ακόμα. Ξέρω, όλοι μας έχουμε κουραστεί. Κλείνουμε σε λίγο καιρό δύο χρόνια που άλλαξαν τη ζωή μας. Χάθηκαν άνθρωποι, δοκιμάστηκαν οι αντοχές μας. Χρειάζεται όμως υπομονή, αλληλεγγύη, προσοχή για να ξεπεράσουμε και αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Θέλω να πιστεύω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Και, όταν τελειώσει αυτή η περιπέτεια, η χώρα να μπει σε μια τροχιά ανάκαμψης, σε μια συνθήκη ανάπτυξης, όπου τα οφέλη από αυτήν θα φτάσουν σύντομα σε όλους τους πολίτες.

Θα είναι εκλογική χρονιά;

Το τελευταίο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ τώρα είναι οι εκλογές. Όχι μόνο εγώ, αλλά και οι πολίτες. Προφανώς και είναι άλλες οι προτεραιότητες και άλλα τα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα αυτή τη στιγμή. Έχουμε μια κυβέρνηση που έχει έργο να επιτελέσει μπροστά της. Και πρέπει να το ολοκληρώσει. Αναρωτιέμαι, ειλικρινά, πόσο μεγάλη έλλειψη ενσυναίσθησης έδειξε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την πρόταση για πρόωρες εκλογές… Φαντάζεστε αυτή τη στιγμή η χώρα να έμπαινε σε προεκλογική περίοδο; Το διανοείστε; Ο κ. Τσίπρας πάντα επιλέγει τον δρόμο των συγκρούσεων και των περιπετειών για τη χώρα. Προφανώς και δεν θα τον ακολουθήσουμε.

Πού οφείλεται, πιστεύεις, όλη αυτή η κρίση στις οικογένειες και τις σχέσεις των ανθρώπων;

Ολοι έχουμε συγκλονιστεί από τις αλλεπάλληλες δολοφονίες γυναικών τον τελευταίο χρόνο και από τα περιστατικά βίας που παρατηρούμε καθημερινά γύρω μας. Πρέπει να σταθούμε με μεγάλη προσοχή και να μην προσπεράσουμε με ευκολία αυτά τα τραγικά φαινόμενα, που δυστυχώς έχουν αυξηθεί σημαντικά μέσα στην υγειονομική κρίση. Η κατάσταση χειροτερεύει και αυτό πρέπει να δημιουργήσει συνθήκες συναγερμού. Η Πολιτεία διαθέτει τα εργαλεία και τις νομικές προβλέψεις, ώστε να στηρίξει τις γυναίκες έμπρακτα και να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα με αποτελεσματικό και τελεσίδικο τρόπο. Και αυτό οφείλει να το κάνει χωρίς καμιά χρονοτριβή. Οπως ξέρετε, δραστηριοποιούμαι ενεργά πάνω σε αυτά τα θέματα μέσω του Κέντρου Μελετών Πολιτικής για το Φύλο και την Ισότητα (ΚΕΜΕΦΙ), στο οποίο είμαι πρόεδρος. Το κέντρο δημιουργήθηκε με το όραμα να προωθήσει τη γνώση και τον προβληματισμό για τα μεγάλα ζητήματα του φύλου και της ισότητας. Να ερευνήσει τις αιτίες, να προτείνει λύσεις στον δημόσιο διάλογο. Χρειάζεται κινητοποίηση, συνέργειες και δράσεις. Δεν επιτρέπεται στον 21ο αιώνα να αντιμετωπίζουμε τέτοια τραγικά γεγονότα.

Πώς κρίνεις την έως τώρα πορεία του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είχε τη μεγάλη δυσκολία να διαχειριστεί μια τεραστίων διαστάσεων υγειονομική κρίση, μια πρωτοφανή τουρκική επιθετικότητα και πλέον ένα μεγάλο κύμα ανατιμήσεων στην ενέργεια, αλλά και σε βασικά αγαθά. Στέκεται όρθια, όμως, δίνοντας διαρκείς μάχες μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Θα κριθεί όμως συνολικά στο τέλος της τετραετίας, και αυτό είναι το δίκαιο. Οταν θα έχει ολοκληρώσει ένα μεγάλο μέρος του προγράμματός της, έχοντας τιμήσει την εντολή που της έδωσε το 2019 ο ελληνικός λαός.

Τι είναι για σένα ο Μίνως; Γιατί τον ξεχώρισες;

Ο Μίνως είναι μια πολύ ξεχωριστή προσωπικότητα. Εκτός από το αστείρευτο ταλέντο του στη μουσική, έχει απίστευτη καλοσύνη, έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο να προσεγγίζει τα πράγματα και μια μοναδική διάθεση για περιπέτεια. Η ζωή μας είναι γεμάτη μουσική, χαρά και ειλικρίνεια.

Πώς δένει μια «τεχνοκράτης πολιτικός», μια ισχυρή γυναίκα, με έναν «ποιητή της μουσικής τέχνης»; Λογική και ευαισθησία πώς τις ταιριάξατε;

Με τον Μίνω μάς συνδέουν κοινές αφετηρίες. Πήγαμε στο ίδιο σχολείο, μεγαλώσαμε στην Αθήνα, σπουδάσαμε και οι δυο στη Νομική Σχολή Αθηνών. Από εκεί και πέρα ακολουθήσαμε διαφορετικούς δρόμους, ο Μίνως έζησε και στο εξωτερικό αρκετό διάστημα. Ολα αυτά ήρθαν κάποια δεδομένη στιγμή να συγκλίνουν. Ξέρετε, η πολιτική δεν γίνεται χωρίς ευαισθησία. Πρέπει να μπορείς να ακούς και να αισθάνεσαι τον κόσμο. Ετσι είσαι καλός και χρήσιμος πολιτικός. Είναι η κατεξοχήν τέχνη που έχει να κάνει με τη ζωή των ανθρώπων, και άρα δεν μπορεί να γίνεται μόνο με όρους τεχνοκρατικούς ή στο κενό. Και, από την άλλη, ούτε η μουσική γίνεται χωρίς λογική, χωρίς συγκρότηση και δομή, γιατί το σύνολο πρέπει να δένει σε ένα αρμονικό αποτέλεσμα. Αρα, όπως βλέπετε, ταιριάζουν απόλυτα.

Ποια μουσική του σύνθεση σε ξετρελαίνει;

Η μουσική του Μίνου έχει μια μαγεία που πάντα με συνάρπαζε. Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια σύνθεση. Ομως, η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό, και για λόγους συμβολισμού, είναι η μουσική για την ταινία «Ευτυχία», που έγραφε την εποχή που γνωριστήκαμε. Την έχω συνδέσει με μια υπέροχη περίοδο της ζωής μου.

Τα παιδιά πώς μεγαλώνουν; Τους συμπεριφέρεστε ως διδυμάκια – ίδιο ντύσιμο, ίδια παιχνίδια κ.λπ.;

Τα δίδυμα μωράκια μας μεγαλώνουν βέβαια μαζί, αλλά ήδη φαίνεται ο διαφορετικός τους χαρακτήρας. Και είναι τόσο εντυπωσιακό αυτό, το πόσο ήδη ξεχωρίζουν στον χαρακτήρα τους. Γενικά, πιστεύω ότι καλό είναι να δίνεις στα παιδιά κάποιες κοινές αρχές και κατευθύνσεις, αλλά να παρακολουθείς και να προσαρμόζεις την ανατροφή τους ανάλογα με τις κλίσεις και τις δεξιότητές τους.

Πώς θα ήθελες να δεις εσένα και την οικογένειά σου μέσα στο 2022;

Να μεγαλώνουμε αρμονικά, ευτυχισμένοι, με υγεία και χαρά. Να είμαστε ενωμένοι για να ξεπερνάμε τα εμπόδια που βάζει η ζωή, για να γινόμαστε καλύτεροι και πιο δημιουργικοί. Αυτές είναι και οι ευχές μου για όσους και όσες μας διαβάζουν – υγεία και ευημερία. Και, πάνω από όλα, αγάπη.

Πηγή: espressonews