Περιγράφοντας το ξεκίνημα της καινούριας τους ζωής στο Βιετνάμ, ο Χρήστος τονίζει ότι πολλά πράγματα ήταν αποτέλεσμα συμπτώσεων. «Είναι όμορφος και ασφαλής προορισμός. Μας άρεσε από την πρώτη στιγμή και έτσι σκεφτήκαμε να κάνουμε μια προσπάθεια. Είδαμε έναν άδειο επαγγελματικό χώρο και έτυχε να γνωρίσουμε τον ιδιοκτήτη ο οποίος συμπτωματικά είχε ονομάσει το εστιατόριο του Ατλαντίς. Μια εβδομάδα μετά, κάναμε το μεγάλο βήμα. Ανοίξαμε το πρώτο μας μαγαζί το οποίο ονομάσαμε «Greek Mini Restaurant» επειδή είχε μόνο τρία τραπέζια».

Το πρώτο εστιατόριο χωρίς πελάτες στο Βιετνάμ

Στο πρώτο εστιατόριο της Μαρίας και του Χρήστου, πέρασαν δύο εβδομάδες για να μπει πελάτης. Η πορεία ήταν απροσδόκητα ανοδική. «Αυτό που ζήσαμε ήταν κάτι μοναδικό. Τα τρία τραπέζια ήταν πάντα γεμάτα ενώ ο υπόλοιπος κόσμος καθόταν στο πάτωμα. Δεν είχαμε προσωπικό γιατί δεν γνωρίζαμε που θα βρούμε κι έτσι εργαζόμασταν οι δυο μας καλύπτοντας όλα τα πόστα. Μαγειρεύαμε αρχικά για δέκα άτομα και η ζήτηση ήταν για πενήντα».

Αυτό ήταν μόνο η αρχή, μιας και η τύχη ήταν στα δεξιά για τους δύο νέους. «Από τα πέντε εστιατόρια που ανοίξαμε έχουμε πουλήσει τα τρία, κρατήσαμε τα δύο και αυτή τη στιγμή ετοιμαζόμαστε να ανοίξουμε ένα ακόμη και να δημιουργήσουμε μια αλυσίδα καταστημάτων» είπε ο Χρήστος.

Υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκαν να επιστρέψουν στα Χανιά

Για τρία ολόκληρα χρόνια δεν κατάφεραν να επισκεφθούν την Ελλάδα, χωρίς να λείψουν οι στιγμές που το ζευγάρι σκέφτηκε να τα παρατήσει και να επιστρέψει στα Χανιά.

Η αγάπη τους όμως και το πείσμα τους να πετύχουν, ήταν στοιχεία που τους κράτησαν και τους έδωσαν δύναμη για να μην εγκαταλείψουν το Βιετνάμ. «Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι το κλίμα. Έχει καλοκαίρι σχεδόν όλο το χρόνο και το απολαμβάνω.

Οι Βιετναμέζοι μας έχουν αγκαλιάσει, είναι καλός και ήσυχος λαός. Οι ρυθμοί είναι ήρεμοι και η καθημερινότητα που έχουμε δημιουργήσει είναι τόσο όμορφη που με κάνει να αντέχω την απόσταση από τα Χανιά» εξηγεί η Μαρία.

Οι οικογένειες των δύο νέων και κυρίως της Μαρίας, έπεσαν από τα σύννεφα όταν έμαθαν διά τηλεφώνου, ότι τα παιδιά τους δεν θα επιστρέψουν από τις διακοπές τους στο Βιετνάμ και ότι θα μείνουν για πάντα εκεί. Πέντε χρόνια μετά, όσο κι αν τους πληγώνει η απόσταση, χαίρονται που βλέπουν το ζευγάρι ευτυχισμένο έστω κι αν βρίσκεται μίλια μακριά.

Πηγή: Newsit.gr