Θλίψη στους ξενοδόχους της Κρήτης για την χαμογελαστή Σωσώ!

Με συγκινητικό τρόπο αποχαιρετά την αγαπητή ξενοδόχο Σωσώ Σταμπουλή ο Γιώργος Μηλιαράς…

Αγαπημένη μας Σωσώ,

Το Μεγάλο Σάββατο, η ψυχούλα σου διάλεξε να πετάξει προς τον ουρανό, συνοδεύοντας το Χριστό στην Αναστάσιμη πορεία Του…, μα ο μισεμός σου  μύρισε ανάσταση μέσα στις πασχαλιές κι εσύ…

Ανάσταση λοιπόν, Αναστασία μας και για τη δική σου βασανισμένη ζωή των τελευταίων χρόνων, όπως σου την επεφύλαξε σκληρή και βάσκανη  μοίρα…

Έσβησε το καντήλι σου που τρεμόπαιζε τα τελευταία 8 χρόνια, παλεύοντας να κρατήσεις το άπλετο φως που σκορπούσε γύρω σου η λαμπερή ματιά σου !

Μια ματιά που τα έλεγε όλα :

-το πείσμα του αγώνα σου

-το σημάδι πως δεν κατέθετες τα όπλα

-την ελπίδα στους γύρω σου πως θα νικήσεις την κακοτυχία που σε βασάνιζε…

Μα ποιός κατάφερε να νικήσει το Χάρο ; Κανένας !

Μόνο ο Χριστός, που τόσες πολλές επίκαιρες ομοιότητες της θεανθρώπινης πορείας Του, βλέπει κανείς σήμερα με την σύντομη ζωή σου στον ψεύτη κόσμο…:

Ήταν το φως που σκορπούσες με την παρουσία σου παντού;

Ήταν η καλωσύνη που μελένια έσταζε από τα χείλη σου, στις κουβέντες και τα χαμόγελα σου;

Ήταν η θεϊκή υπομονή που σε χαρακτήριζε στις δραστηριότητες σου…

Ήταν η καρτερικότητα με την οποία υπέμεινες τόσα χρόνια το μαρτύριο της αρρώστιας σου;

Ήταν οι επιλογές ( τίνος άραγε;;) να φύγεις σήμερα μαζί Του για τον ουρανό Αναστασία μας, μέρα Ανάστασης, χαράς και λύτρωσης;

Όχι ! Τίποτα δεν είναι τυχαίο … Ούτε οι συμπτώσεις, ούτε οι συμβολισμοί των επιλογών της ψυχής σου…

Πάλεψες σκληρά αλλά νικήθηκες όπως ήταν φυσικό !

Δυσκόλεψες αφάνταστα τις προσπάθειες του Χάρου να σου πάρει την ψυχή .

Ο χτύπος της καρδιάς σου σταμάτησε τελευταίος στο βασανισμένο σώμα σου.

 Ήταν όλοι κοντά σου στον τιτάνιο αγώνα που έδινες τόσα χρόνια: οι γονείς, τα αδέλφια, τα ανήψια, τα ξαδέρφια …όλοι έδωσαν δίπλα σου τον δικό τους αγώνα να σε κρατήσουν κοντά τους όσο περισσότερο μπορούσαν …

Έζησα τον αγώνα  του αδελφού σου Μανώλη απο κοντά …Διάβαζα όσο μπορούσα την  αγωνία της ψυχής του να κάνει τα πάντα για να σε σώσει …Για να απαλύνει  τα βάσανα σου και να ανακουφίσει τη δύσκολη ζωή σου…Νομίζω ένοιωσες όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια την αγάπη των δικών σου… Είναι και σήμερα όλοι εδώ! Τιμητική φρουρά στο σεπτό σκήνωμά σου, για το στερνό αντίο …

Στείλε τώρα απο εκεί ψηλά το φως της λάμψης σου που όλη σου τη ζωή ακτινοβολούσες , ρίξε το βάλσαμο παρηγοριάς στις ψυχές τους και φώτισε  το σκοτάδι και τη μαυρίλα που προξενεί στις καρδιές τους ο μισεμός σου… Ξέρω πως μπορείς να το κάνεις….

Δεν θα σε ξεχάσουμε Σωσώ!

Κανείς απ´ όσους σε γνώρισαν δεν θα σβήσει απο τη μνήμη του την ιερή μορφή σου και την παραδειγματική παρουσία σου στο ψεύτη κόσμο που για πάντα άφησες σήμερα …

Στη δική μου σκέψη και καρδιά θα παραμένεις ισόβια ακριβή και αγαπημένη φίλη…

Καλό σου ταξίδι στην αιωνιότητα ….

Γιώργος Μηλιαράς