ΡΕΘΥΜΝΟ: Ο λατερνατζής που ταξιδεύει όλη την Κρήτη για να συντηρήσει την πολύτεκνη οικογένειά του | ΦΩΤΟ

*Φωτορεπορτάζ της Ιωάννας Καψάλη για το Daynight.com.gr

Μια καθημερινή ημέρα στο κέντρο του Ρεθύμνου με ηχορύπανση από την κίνηση στο δρόμο, βαβούρα από πεζούς στην κεντρική λεωφόρο Κουντουριώτη, κουδουνάκια να χτυπάνε από ποδήλατα που περιφέρονται στην ειδική λωρίδα του ποδηλατόδρομου… Και κάπου εκεί με συνεπήρε στο άκουσμα του, ένας βαθύς ήχος από λατέρνα!

Το μυαλό μου αυτόματα ταξίδεψε σε κάτι γνώριμο, όχι από την πόλη μας όμως, αλλά από παλιές ελληνικές ταινίες που έδωσαν για πρώτη φορά μια γεύση στη γενιά μας από αυτόν τον παραδοσιακό ήχο.

Έψαξα αμέσως να βρω από που έρχεται η μουσική, μιας και η μοναδική φορά που είχα δει από κοντά λατέρνα, ήταν σε κάποιο πέρασμά μου από τα στενά της Πλάκας στην Αθήνα.

Κάπως έτσι, λοιπόν, γνώρισα τον κύριο Σπύρο και τη γυναίκα του. Προχωρούσαν στο πεζοδρόμιο με μια παλιά λατέρνα που κληρονόμησε, όπως μου είπε, από τον παππού του που ήταν επαγγελματίας.

Η καταγωγή τους από τη Βέροια, συγκεκριμένα, από την Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Ήρθε στην Κρήτη με τη γυναίκα του και ξεκίνησαν με συντροφιά τη λατέρνα, από τη Σητεία έως και το Καστέλι για να μπορέσουν να βγάλουν κάποια χρήματα για την οικογένειά τους.

Όπως μου εξομολογήθηκε ο κύριος Σπύρος, είναι άνεργοι, τόσο ο ίδιος, όσο και η γυναίκα του και έχουν μάλιστα τέσσερα παιδιά. Όταν είδαν τα δύσκολα να έρχονται στην οικογένειά τους με την οικονομική δυσχέρεια που επικρατεί, θυμήθηκαν τη μοναδική κληρονομιά που τους είχε απομείνει: αυτή η λατέρνα υπήρξε σωτήρια τα τελευταία χρόνια γι’ αυτούς!

Ταξιδεύει ανά την Ελλάδα με σκοπό μια αξιοπρεπή ζωή. Στη διάρκεια του ταξιδιού τους στην Κρήτη, άλλοτε μένουν σε κάποιο φθηνό ξενοδοχείο, άλλες φορές πάλι στο αμάξι, για να μπορέσουν να εξοικονομήσουν όσο περισσότερα μπορούν. Ο χρόνος κυλάει και είναι χρήμα για την οικογένεια, όμως και πάλι δεν χάνουν την αισιοδοξία τους και το χαμόγελό τους.

Πίσω από όλα αυτά, υπήρξε μια ιστορία από βάθος ψυχής κάποιων ανθρώπων.

Εμείς ακούσαμε τον ήχο από μια λατέρνα που πέρασε από μπροστά μας και μας θύμισε μια άλλη εποχή: Μια εποχή που δεν ανήκει στη δική μας τη γενιά αλλά για κάποιο λόγο μας είναι γνώριμη.