Συνέντευξη με τον ξυπόλητο μουσικό πρίγκιπα του Ρεθύμνου | ΦΩΤΟ

* Γράφει η Ιωάννα Καψάλη για το daynight.com.gr

Τα τελευταία χρόνια συναντάω συχνά σε ένα κεντρικό σημείο του Ρεθύμνου, ένα πολύ ιδιαίτερο άνθρωπο ο οποίος παίζει μουσική από Βαλκάνια με Αραβικό Νέι και γκάιντα. Το άκουσμα ιδιαίτερα γνώριμο αλλά και διαφορετικό. Τον λένε Geno Todorov, είναι από τη Βουλγαρία και όπως χαρακτηριστικά μου σχολιάζει, «παπούτσια δεν φοράω, όχι γιατί δεν έχω, αλλά γιατί δεν θέλω. Ξυπόλητος έχω περισσότερη επαφή με τη γη».

Συζήτησα μαζί του θέλοντας να μάθω περισσότερα για την πηγαία του διαφορετικότητα και διαπίστωσα ότι είναι πλήρως εναρμονισμένος με τη φύση. Έμενε και εργαζόταν σε φούρνους και διάφορες άλλες εργασίες στη Βουλγαρία μέχρι τα 32 του χρόνια. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να διαπιστώνει πως η ζωή στην πόλη δεν του ταίριαζε κι έτσι αποφάσισε να στραφεί προς στη φύση.

Συζητώντας με κάποιους φίλους που ήδη είχαν πάρει αυτή την απόφαση, ο Geno ήρθε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα Κρήτη, λόγω του θερμού κλίματος. Η επιλογή απόλυτα δικαιολογημένη αφού μου εξηγεί πως τα τελευταία 5 χρόνια περνάει τους χειμώνες του στον ποταμό της Πρέβελη.

Για δύο χρόνια έμενε σε σπηλιά, άλλα δύο χρόνια σε σκηνή και πλέον σε tipi (Ινδιάνικη σκηνή, αυτοσχέδια). Τα καλοκαίρια ταξιδεύει σε πιο Βόρεια μέρη αφού και το κλίμα είναι θερμότερο εκείνη την εποχή, αλλά προτιμά κυρίως τα Βαλκάνια και την Τουρκία.

Δείχνει πλήρως συνειδητοποιημένος και ευτυχισμένος από την ζωή που έχει επιλέξει, η οποία πολύ απέχει από την καθημερινότητα που λίγο πολύ όλους μας στρεσάρει. Ευτυχώς όμως για μια ακόμη φορά ο τόπος μας επιβεβαιώνει ότι διαθέτει τις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες που μπορούν να προσφέρουν ευτυχία. Άλλωστε το νησί έχει ιστορία και τρανταχτά παραδείγματα ανθρώπων που επιλέγουν να μείνουν εδώ για τη φύση του τόπου, από τους χίπηδες στα Μάταλα μέχρι και σήμερα.

Μου είπε χαρακτηριστικά πως το χειμώνα μένουν στον ποταμό περίπου 10 άτομα. «Τα ίδια άτομα;» τον ρώτησα  και μου είπε: «Όχι τα ίδια. Κάθε χρόνος δεν είναι ίδιος, κάθε μέρα δεν είναι ίδια». Μου εξήγησε ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα. Όταν ο καιρός είναι καλός ανάβει φωτιά και μαγειρεύει. Όταν δεν είναι, τρέφεται με πρώτης ύλης αγνά υλικά. Άλλωστε είναι απόλυτα χορτοφάγος.

Στην πόλη έρχεται περίπου μια φορά την εβδομάδα. Ο ίδιος μου λέει πως δεν μπορεί συχνότερα γιατί αισθάνεται ότι έχει την ανάγκη να γεμίσει ενέργεια από τη φύση για να μπορέσει να μεταδώσει τη μουσική και τρόπο έκφρασής του στον κόσμο.

Ο ονειρικός κόσμος για κάθε άνθρωπο που αγαπάει τη φύση και θέλει να ζει μέσα σε αυτή, βρίσκεται στην Κρήτη. Ο πλούσιος αυτός τόπος θεωρείται παράδεισος από πολύ κόσμο. Και όχι άδικα φυσικά. Σωστά Geno;