ΡΕΘΥΜΝΟ | Αυτή είναι η κυρία Αλεξάνδρα, η Καλλιτέχνις του πυλού στην οδό Γερακάρη! | ΦΩΤΟ

*Φωτορεπορτάζ της Ιωάννας Καψάλη για το daynight.com.gr

Στην πόλη του Ρεθύμνου, η αγορά είναι πολύ συγκεκριμένη και συγκεντρωμένη σε κάποιους δρόμους πολύ κεντρικούς. Σε έναν από αυτούς, την οδό Γερακάρη, συναντάω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ένα κατάστημα με πήλινα αντικείμενα πολλών ειδών. Η ηλικιωμένη κυρία που «κρατάει» το μαγαζί όλα αυτά τα χρόνια, έχει δημιουργήσει στο μυαλό μου μία εικόνα αναλλοίωτη στο χρόνο.

Αποφάσισα να επισκεφτώ το μαγαζί αυτό για να σας ξεναγήσω στις ίδιες εικόνες που λίγο πολύ όλοι όσοι ζούμε σε αυτή την πόλη έχουμε. Να γνωρίσουμε καλύτερα την ιστορία τόσων χρόνων που κουβαλάει στην πλάτη της η Αλεξάνδρα Αντωνάκη, ιδιοκτήτρια του καταστήματος, η οποία κοντεύει να κλείσει έναν αιώνα ζωής γεμάτη εμπειρία και ιστορία στο είδος της.

Το συγκεκριμένο μαγαζί ξεκίνησε να λειτουργεί το 1956 όπως μου ανέφερε η κ. Αντωνάκη. Το ξεκίνησαν εκείνη και ο άντρας της, όμως σαν δίχωρο κατάστημα μοίρασαν τους χώρους και ο κάθε ένας τους διατηρούσε τον ανάλογο χώρο με το εμπόρευμά του. Η βιτρίνα του μαγαζιού ήταν ψαράδικο, αλλά αν προχωρούσες μέσα συναντούσες τον χώρο της κ. Αλεξάνδρας με τα πήλινα είδη. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι και το θάνατο του άντρα της. Τα τελευταία 30 χρόνια κρατάει εξ’ ολοκλήρου το χώρο η κ. Αλεξάνδρα.

Είναι τέτοιος ο ζήλος της που με πήγε στην αποθήκη προσπαθώντας να μου δείξει ένα τεράστιο πιθάρι που φέρει την αληθινή σφραγίδα του διάσημου τεχνίτη Ηλία Μαρούλη με καταγωγή από τις Μαργαρίτες.

Το συγκεκριμένο χωριό είναι η «μάνα» της συγκεκριμένης τέχνης, διάσημο στην Κρήτη για την ποικιλία και το πλήθος των εργαστηρίων που παράγουν πήλινα αντικείμενα και τα προμηθεύουν σε μεγάλο εύρος της χώρας, αλλά κατ’ επέκταση και στην κ. Αλεξάνδρα.

Με ξενάγησε σε όλα τα είδη που έχει προς πώληση, συνηθισμένη και εξοικειωμένη με ανθρώπους που ενδιαφέρονται να μάθουν για τα χρόνια που έχει ζήσει σε αυτό το μαγαζί, όπως μου ανέφερε, από τους τουρίστες που την έχουν φωτογραφίσει άπειρες φορές.

Το κατάστημα έχει πολλά είδη πήλινων όπως κανάτες πολλών χρήσεων (κυρίως για τη ρακή ή για το πρωτόρακο), κουμπαράδες, πιθάρια, πήλινα σχέδια για στόλισμα και κρέμασμα σε τοίχους, πήλινα καντήλια που βοηθούσαν πολύ κυρίως σε παλιότερες εποχές που δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα αλλά και φοντανιέρες (δηλ. σκεύη για κέρασμα).

Σε κάθε περίπτωση, η γλυκύτατη κυρία Αλεξάνδρα μου ξεκαθάρισε το εξής: «Σεφτέ δεν κάνω πια».