ΚΡΉΤΗ
«Ντελόγο»: Η Κρητική γωνιά στο Κέντρο της Αθήνας που… μαγνητίζει τα βλέμματα των περαστικών! ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ
Κλασικό μεσημέρι του αθηναϊκού Ιούνη, βγαίνω από το μετρό και κατεβαίνω τη λεωφόρο Αλεξάνδρας με τον καθιερωμένο πρωτευουσιάνικο χαμό και την αφόρητη ζέστη να μου κάνουν παρεάκι. Στρίβω δεξιά στη Κηφισίας, περνάω απέναντι το φανάρι, η ζέστη μετριάζεται από τη σκιά που μου προσφέρει ο πύργος των Αθηνών.
Γράφει ο Κώστας Ηλιάδης
Στην οδό Σινώπης τίποτα το αξιοπερίεργο. Ένα αθηναϊκό γκέτο με τα όλα του: με τις εταιρείες και τους καλοντυμένους υπαλλήλους της, με τα κυριλέ τα μαγαζιά της, με τα σουσάδικα και τα ταχυφαγεία των γνωστών αλυσίδων, με τον κοσμάκη να περπατάει σε ρυθμούς αφύσικους… Βρωμάει Αθήνα, με λίγα λόγια.
Και ξαφνικά, ακούω τον ήχο μιας λύρας!
Ολοένα και πιο δυνατός καθώς περπατάω, σιγά σιγά «παντρεύεται» με γέλια και με φωνές που το ρο το κάνουν λάμδα. Εδώ είμαστε! Μύρισε Κρήτη και για όλα φταίει το Ντελόγο: ένα Κρητικό μαγαζί που δεσπόζει εδώ και μια τριετία σε αυτήν εδώ τη γωνιά των Αμπελοκήπων.
Σαν περνάς από το Ντελόγο…
Είναι ιδιαίτερο αυτό το μαγαζί και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς από τη στιγμή που τα χέρια και τα μυαλά που το «τρέχουν» είναι Κρητικά; Μισό λεπτάκι να σου εξηγήσω τι εννοώ «ιδιαίτερο»…
Το πρωί που ανοίγει την πόρτα, ο κόσμος έρχεται με την «καλημέρα» του για να αγοράσει τοστάκια και χειροποίητες σφολιάτες όπως τυρόπιτα, κοτόπιτα, λιχναράκια με μυζήθρα, συνοδεία καφέ, χυμών και ροφημάτων με βότανα Κρήτης (μαλοτήρα, έρωντα, φασκόμηλο). Το μεσημεράκι θα δεις τις παρέες στα σταντς και στα τραπεζάκια μέσα-έξω, να απολαμβάνουν σούπες, τα πιάτα της ημέρας και τους Κρητικούς μεζέδες που ετοιμάζει η κυρία Αγάπη. Σφακιανή πίτα, ντάκος, χοχλιοί μπουρμπουριστοί, μπεκρή μεζέ, απάκι, σύγκλινα ομελέτα… Από τον ουρανίσκο, στο στομάχι και από εκεί κατευθείαν σήμα στον εγκέφαλο και στην ψυχή σου: «όφου μάνα μου, βρίσκομαι ξανά στην μάνα κι ευλογημένη Κρήτη. Και να φανταστείς δεν χρειάστηκε να μπω καν στο πλοίο!». Κάθε που έρχεται το απόγευμα και βραδιάζει, τα μπουκάλια με τη ρακή και το κρασί που όλη την προηγούμενη μέρα πηγαινόερχονταν με διακριτικότητα μέσα στο μαγαζί, τώρα βγαίνουν μπροστά φασαριόζικα και πρωταγωνιστούν στα τσουγκρίσματα και στις εβίβες που ανταλλάσσουν τα παρεάκια. Και κάπως έτσι, στο τσακ μπαμ, αμέσως, ντελόγο δηλαδή, φτάνεις από το πρωινό ρόφημα έρωντα στην βραδινή ρακή (το «ντελόγο» αποτελεί κρητική παραφθορά της φράσης των αρχαίων ελληνικών «εν τω λόγω»).
Καταλάβατε τώρα πού συνίσταται η ιδιαιτερότητα που σας έλεγα παραπάνω;
Και σε ποιον οφείλεται αυτή ιδιαιτερότητα; Στον μπροστάρη τον Σήφη, τη σύζυγό του Αγάπη και τα δύο τους παιδιά, τον Στέλιο και την Μαρία. Μια οικογενειακή επιχείρηση η οποία στήθηκε πριν τρία χρόνια στη γωνιά της οδού Σινώπης και βαστάει γερά μέχρι σήμερα.
«Η αγάπη του κόσμου. Η αγάπη του και ο σεβασμός του. Αυτή είναι που μας έχει κρατήσει τρία χρόνια κι αυτό είναι το μόνο πράγμα που θέλω να γράψεις, τίποτε άλλο», μου λέει ο Σήφης με το μαύρο το πουκάμισο και την αυστηρότητα στο βλέμμα του που χάνεται όσο προχωράει η κουβέντα μας. Μπροστά μας σιγοψήνονται τα κρέατα με τα οποία κερνάει το Ντελόγο τους φίλους και τους θαμώνες που θα περάσουν για να ευχηθούν για τα γενέθλιά των τριών χρόνων, μπροστά μας βρίσκεται και η ρακή που με κερνάει ο Σήφης όσο συζητάμε. Βοηθάει κι αυτή από την μεριά της να χαθεί η αυστηρότητα στο -φουλ κρητικογενές- πρόσωπό του, ο οποίος τελικά δεν αρκείται στην πρότερη ατάκα του και μου αραδιάζει κι άλλες κουβέντες.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στις Μοίρες, εκεί είναι η άνθρωποί μου και όποτε μπορώ κατεβαίνω για να τους δω. Είμαι τρία χρόνια μόνο επαέ και όπως ήμουνα στις Μοίρες, έτσι είμαι κι εδώ, δεν γίνεται να αλλάξω. Οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτήν την ηλικία είναι ψεύτικη. Είμαι αυτός που είμαι, έχω μάθει να κουβεντιάζω, να ακούω τους ανθρώπους και να τους σέβομαι. Γι’ αυτό και με εκτιμούν και για αυτό πάει καλά και το μαγαζί. Η εκτίμηση του κόσμου είναι αυτή που μας έχει κάνει να δουλεύουμε 20 ώρες την ημέρα, μονάχα έτσι παλεύεται», δροσίζει λίγο με ρακή τα χείλη του ο Σήφης ο οποίος πηγαίνει κάθε μέρα στο μαγαζί (Δευτέρα-Σάββατο) στις 6 το πρωί. Το πρωινό… χτύπημα της κάρτας είναι και το μόνο δεδομένο, καθώς το πότε θα φύγει από το Ντελόγο δεν έχει να κάνει ποτέ με τις προσωπικές του ορέξεις ή την αντίστοιχη κούραση.
Οι ανθρωποφυλές του Ντελόγο
Μιλώντας για θαμώνες… Στο Ντελόγο θα δεις κάθε ανθρωποφυλή: φοιτητές από την Αθήνα, την επαρχία και (εννοείται από) την Κρήτη, εργαζόμενοι από τις παράπλευρες εταιρείες Κρητικοί και μη, περαστικοί που είδαν λύρα και μπήκαν, τουρίστες…
Όση ώρα συζητάμε, κόσμος και κοσμάκης περνάει από το απέναντι πεζοδρόμιο. Πολλοί χαιρετούν, άλλοι μπαίνουν μέσα για το καθιερωμένο φίλεμα. Ο Σήφης κατάφερε να δώσει μια τζούρα παλιάς γειτονιάς στην απρόσωπη Αθήνα. «Αυτό είναι το πραγματικό μου κέρδος», λέει ο Σήφης, «ο κόσμος που πριν τρία χρόνια ίσως και να μας έβλεπε με άλλο μάτι, τώρα μας νιώθει δικούς του ανθρώπους».
Από την συνήθως μποτιλιαρισμένη οδό Σινώπης (έχει ένα φανάρι στα 150 μέτρα από το Ντελόγο, που βοηθάει και αυτό με τον τρόπο του στη διαφήμιση του μαγαζιού, καθώς σε κάθε σταματημένο αμάξι θα δεις και από ένα γυρισμένο κεφάλι προς την Κρητική γωνιά), περνάει το απορριμματοφόρο του Δήμου. Ο Σήφης διακόπτει την κουβέντα απότομα, αρπάζει 2-3 πανσέτες, μια-δυο φέτες ψωμί και όλα μαζί τυλιγμένα στις χαρτοπετσέτες τα προσφέρει στον οδηγό για να κολατσίσει.
Πρέζες Κρητικής απλοχεριάς και ανθρωπιάς, στο Κέντρο της Αθήνας… Αυτό προσφέρει ο Σήφης. Και βεβαίως-βεβαίως τα πιάτα που ετοιμάζει η γυναίκα του η Αγάπη. Την ρωτάω για ποιο από όλα έχει ακούσει τα καλύτερα λόγια και χωρίς να το διπλοσκεφτεί απαντάει: «για την κοτόπιτα! Με αυτήν γίνεται πραγματικός χαμός!». «Η γυναίκα μου μαγειρεύει καλά, για αυτό την έχω κρατήσει», μου λέει κλείνοντάς μου το μάτι ο Σήφης, τον οποίο πριν βιαστείς να τον κακοχαρακτηρίσεις ως βαρύ κι ασήκωτο, τον είχα ακούσει μισή ώρα πριν να της ζητάει μια δουλειά με τον πιο γλυκό από τους τρόπους που υπάρχουν. «Αν δεν είχα την οικογένεια και τα κοπέλια μου, δεν θα έβγαινε. Ναι μεν κουράζομαι, αλλά είμαι πολύ καλά μέσα μου γιατί η εκτίμηση του κόσμου με γεμίζει».
Το μαγαζί γεμίζει και αδειάζει όλο το απόγευμα, αλλά κάπου εκεί μετά τις 19:30, ξεκινάει το πραγματικό γλέντι των γενεθλίων του Ντελόγο: ένας λυράρης και μια λαουτιέρισσα πιάνουν τη θέση τους έξω από μαγαζί, η Σινώπης γνωρίζει κατάληψη από Κρήτες, τσικουδιές, μεζέδες πάνε κι έρχονται, γέλια, πειράγματα, αγκαλιές…
Δεν με νοιάζει τι γράφουν τα βιβλία του κυρίου που κρατάει τα λογιστικά του Ντελόγο. Και φαντάζομαι πως ακόμη και ο ίδιος ο Σήφης, δεν πολυδίνει σημασία σε ισολογισμούς. Τα αυτοσχέδια Κρητικά πανηγυράκια-παρεάκια που χτίζονται και διαλύονται αυθημερόν, για να επανέλθουν την επόμενη ημέρα, είναι το μεγάλο στοίχημα που έχει κερδίσει ο μαυροντυμένος Ηρακλειώτης. Ο ίδιος που είναι πολύ καλά μέσα του…
Δείτε το φωτογραφικό άλμπουμ από την επίσκεψή μας στο Ντελόγο (κάντε κλικ πάνω στην εικόνα):
[Best_Wordpress_Gallery id=”337″ gal_title=”Ντελόγο”]
Ντελόγο
Σινώπης 5, Αμπελόκηποι
Τηλέφωνο 21 1406 8617
Facebook
ΣΧΟΛΙΑ
Το Daynight.gr σέβεται απόλυτα το δικαίωμα σας στην ελεύθερη γνώμη στο πλαίσιο πάντα ενός κόσμιου διαλόγου. Τα σχόλια που ακολουθούν εκφράζουν και απηχούν αποκλειστικά τον αναγνώστη/ρια και το Daynight.gr διατητηρεί το δικαίωμα να μην αναρτά ή/και να διαγράφει απρεπή, υβριστικά και διαφημιστικά σχόλια.