Στην νότια Κρήτη ανακάλυψαν ένα σπάνιο μανιτάρι που δεν έχει ξαναβρεθεί στον Ελλαδικό χώρο! | ΦΩΤΟ

Ένα εξαιρετικά σπάνιο είδος μανιταριού, εντόπισε η εκπαιδευτικός, Ελευθερία Φιλιππίδη σε περιοχή της Νότιας Κρήτης και συγκεκριμένα σε αυτή του Καλαμακίου.

Η κα Φιλιππίδη, μας ενημερώνει το viannitika, η οποία είναι δασκάλα αγγλικών στο δημοτικό σχολείο Άνω Βιάννου και δίδαξε την προηγούμενη σχολική χρονιά στο Δημοτικό Σχολείο Άρβης, έχει ως αγαπημένη της ασχολία τη συλλογή μανιταριών.

Μόνο που αυτή τη φορά, η περιήγηση της στη συγκεκριμένη περιοχή, άλλαξε τον χάρτη των πολυκύτταρων μυκήτων όχι μόνο στη Μεγαλόνησο, αλλά σε ολόκληρη τη χώρα!

Η εκπαιδευτικός-μανιταροκυνηγός, βρήκε ένα ιδιαίτερο είδος σε αμμώδες έδαφος και αμέσως το έστειλε στον κ. Γεώργιο Κωνσταντινίδη στα Γρεβενά, ο οποίος είναι ο Πρόεδρος Μανιταρόφιλων Ελλάδας. Εκεί, του έκαναν μικροσκοπική ανάλυση και αφού είδαν ότι πρόκειται για κάτι που δεν έχουν ξαναδεί στον Ελλαδικό χώρο, το έστειλαν στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το αποτέλεσμα είναι το μανιτάρι του οποίου η επιστημονική ονομασία είναι Volvopluteus earlei και βρήκε η κα Ελευθερία Φιλιππίδη, να καταγράφεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα!

Το επίτευγμα της εκπαιδευτικού δεν έμεινε ασχολίαστο από τον διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου Άρβης, κ. Γιώργο Κουτεντάκη, ο οποίος θέλησε να μεταφέρει τα συγχαρητήρια του ενώ τόνισε πως όλα τα μέλη του σχολείου αισθάνονται περήφανα που η κα Φιλιππίδη έχει διδάξει εκεί, ενώ τη συμβούλεψε να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπάει.

Λίγα λόγια για Volvopluteus earlei

Το μη εδώδιμο, τροπικό, που αναφέρεται και από την Ευρώπη (Ιταλία και και Ισπανία) Volvopluteus earlei (Murrill) Vizzini, Contu & Justo και σ.μ. funghiitaliani=Volvariella cookei Contu) (mushroomexpert.com, clarku.edu, RDM-LX-1-3, en.wikipedia.org, funghiitaliani.it) καρποφορεί το καλοκαίρι, μοναχικά ή κατά ομάδες, στο έδαφος, σε αστικά ή ανθρωπογενή περιβάλλοντα (κήπους, πάρκα, χορτώδεις αγρούς και αμμώδεις ακτές) και παράγει μικρά έως μέτρια βασιδιώματα με αρχικά ±ωοειδές ή ημισφαιρικό και αργότερα κυρτό έως επίπεδο, μερικές φορές με αμβλύ ύβο στην ωριμότητα, εντελώς λείο, εμφανώς γλοιώδες σε πρώιμο στάδιο, ολόλευκο, γκριζοσταχτί ή μερικές φορές με καφετιούς ή ρόδινους τόνους στην ωριμότητα καπέλο (Ø 2,5-5 εκ.), γραμμωτή-αυλακωτή, αρχικά εσωστρεφή περίμετρο, ελεύθερα, πυκνά, λευκά έως ρόδινα ή σολομορόδινα ελάσματα, κυλινδρικό, λείο, ελαφρώς γραμμωτό κατά μήκος (Κ11298) ή ελαφρώς παχνώδες, λευκό πόδι (3-5 (6,5) x 0,2-1 εκ.) με διογκωμένη βάση και λευκή ή ρόδινη, μεμβρανώδη θήκη, λευκή μη μεταχρωματιζόμενη σάρκα με δυσδιάκριτη ή χορτώδη οσμή και γεύση, μεγάλα, ελλειπτικά βασιδιοσπόρια (β: (11) 12-16 (18) x (7,5) 8-9 (11) μm, Κ11298: 12,45-16,5 (18,5) × (7,35) 8,1-9,9 (12,2) µm), ροδοκαφετί σποριοαποτύπωμα, (1,2,3) 4σπορα βασίδια (Κ11298: 30,3-39,05 x 13-16,55 μm) και απόντα (f. acystidiatus) ή παρόντα, ροπαλόμορφα, ατρακτόμορφα ή φλασκόμορφα, συνήθως ραμφοφόρα χειλοκυστίδια (Κ11298: 67,25-80,3 x 39,5-42,45 μm), απόντα ή σποραδικά πλευροκυστίδια και πιλοδερμίδα τύπου ιξοδερμίδας από παράλληλες εμβυθισμένες σε ζελατινώδες υλικό υφές και μερικές φορές με ως επί το πλείστον κυλινδρικά καυλοκυστίδια. Σημείωση: Η συλλογή Κ11298 έχει κάπως μεγαλύτερο πόδι (5-6,5 εκ.) από τα δεδομένα στης λιγοστής βιβλιογραφίας που διαθέτω, μεγαλύτερα χειλοκυστίδια και μεγαλύτερα σπόρια. Η φυλογενετική εξέταση έδειξε ομοιότητα 98,2-98,8% με πολλές αλληλουχίες με αυτό το όνομα, όλες από Α. Vizzini.