Κρήτη: Η κρίση “φουντώνει” την ενδοοικογενειακή βία

Η ενδοοικογενειακή βία στην Κρήτη της ανθρωπιστικής κρίσης διογκώνεται επικίνδυνα, με το σύνολο των θυμάτων να αφήνουν μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να ανοίξουν το στόμα τους και να μιλήσουν, βιώνοντας έναν απίστευτο εφιάλτη μέσα στα σπίτια τους, με πρωταγωνιστές στις επιθέσεις βίας πολλές φορές και μικρά παιδιά.

Διαλυμένοι γάμοι, που λόγω της κρίσης και του κόστους που δε λύνονται μέσω του διαζυγίου, θέτουν τις βάσεις για ακραίες περιπτώσεις βίας γυναικών από τους συζύγους τους και αποδέκτες αυτής της κατάστασης τα παιδιά…

Στην εκπομπή “Κρήτη Σήμερα” της “ΚΡΗΤΗ TV” ο κλινικός ψυχολόγος Νίκος Παπανικολάου κάλεσε για μία ακόμη φορά τα θύματα να λύσουν τη σιωπή τους, καθώς αυτό αποτελεί και το πρώτο βήμα για να σταματήσει το μαρτύριο. «Στην Κρήτη του 2017 ακόμα υπάρχουν, δυστυχώς, ολόκληρες οικογένειες που αποκρύπτουν το πρόβλημα, με μαμάδες να ωθούν κόρες που δέχονται τη βία από το σύντροφό τους να μην εγκαταλείψουν την οικογενειακή εστία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κλινικός ψυχολόγος.

Και βέβαια, σύμφωνα με τον κ. Παπανικολάου, όλα ξεκινούν από αυτήν ακριβώς τη “λογική”. Στον Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών στο Ηράκλειο τα περιστατικά έχουν αυξηθεί κατακόρυφα στην εποχή της κρίσης, μιας και κάτω από αυτές τις συνθήκες που καταγράφονται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δοκιμάζονται έντονα και οι ανθρώπινες σχέσεις. Οι ειδικοί καλούν τα θύματα να λύσουν τη σιωπή τους, καθώς μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να επέλθει η λύτρωση και να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος της βίας.

Η λογική των… αριθμών

Σύμφωνα με τα στοιχεία, ενώ το 3,6% των γυναικών έχει δεχτεί σωματική κακοποίηση, μόλις το 8,8% από αυτές θεωρεί τους συντρόφους βίαιους. Όταν μιλήσουν τα θύματα απευθύνονται 52% στις οικογένειές τους, 27% σε συγγενείς και φίλους και 18% σε συμβουλευτικές υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης. Στη σωματική βία τα θύματα γίνονται θύτες σε ποσοστό 60%.

Τα στάδια του κύκλου της βίας είναι πρώτα-πρώτα η επίθεση, η μετάνοια, η συγνώμη και η φροντίδα του θύματος, οι υποσχέσεις ότι δε θα επαναληφθεί, η περίοδος συμφιλίωσης και εξιλέωσης και έπειτα η νέα επίθεση.

Τα χαρακτηριστικά του δράστη

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο δράστης που χρησιμοποιεί βία:

* Είναι συνήθως άτομο υπεράνω υποψίας (της διπλανής πόρτας).

* Συνήθως δεν είναι βίαιο άτομο έξω απ’ το σπίτι (γι’ αυτό τα θύματα δυσκολεύονται να… πείσουν όταν μιλήσουν).

* Είναι όλων των μορφωτικών και κοινωνικών επιπέδων.

* Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και μικρή ενσυναίσθηση για το θύμα.

* Τρέφει παθολογική ζήλια προς τη σύντροφο.

* Έχει εξάρτηση απ’ το αλκοόλ ή άλλες ψυχοτρόπες ουσίες.

Τα χαρακτηριστικά του θύματος

Το θύμα από την άλλη πλευρά έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

* Είναι γυναίκα νεαρής ηλικίας, συνήθως εξαρτημένη οικονομικά από το σύντροφο.

* Ντρέπεται γι’ αυτό που της συμβαίνει.

* Φοβάται πιθανά αντίποινα εάν μιλήσει.

* Φοβάται ότι όταν μιλήσει θα χάσει τα παιδιά της.

* Θέλει να αποφύγει το στίγμα της θυματοποίησης.

* Υποβαθμίζει τα περιστατικά βίας που υπέστη, ενώ περιμένει ότι θα… βελτιωθούν τα πράγματα.

Οι επιπτώσεις της βίας

Σύμφωνα με τους ειδικούς οι επιπτώσεις της άσκησης βίας στο θύμα έχουν ως εξής:

* Σοκ, άγχος, θυμός, φόβος, διαταραχή μετατραυματικού stress, άρνηση, κατάθλιψη, ενοχή, αυτοκτονικός ιδεασμός.

* Ναυτίες, εμετοί, πονοκέφαλοι, διαταραχές ύπνου και πρόσληψης τροφής.

* Τα θύματα ζουν μόνιμα σ’ ένα καθεστώς φόβου.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Τι μπορούν να κάνουν τα θύματα

Οι ειδικοί συμβουλεύουν τις γυναίκες-θύματα βίας τα εξής: «Ενημερωνόμαστε για πιθανές τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης (π.χ. 15900 τηλεφωνική Γραμμή SOS εθνικής εμβέλειας για τη βία κατά των γυναικών). Μιλούμε σε άτομα που εμπιστευόμαστε. Αγνοούμε παραινέσεις συγγενών για… καρτερικότητα και υπομονή και που επιμένουν ότι… κρίση είναι και θα περάσει. Βρίσκουμε μέρος για φιλοξενία. Προετοιμαζόμαστε για αναχώρηση μαζί με τα παιδιά. Φροντίζουμε για τα απαραίτητα (ρούχα, χρήματα, έγγραφα)».

Πηγή: neakriti