Κρήτη: Η δασκάλα με τα μωβ μαλλιά που δίνει μάχη για μια φιλόζωη Ελλάδα! | ΦΩΤΟ

Η Κατερίνα Παπαποστόλου, είναι δασκάλα, ζωοθεραπεύτρια και συγγραφέας. Υπήρξε αναπληρώτρια σε σχολείο των Χανίων και μέσα από τη δουλειά της προσπάθησε να φέρει σε επαφή τα παιδιά με τα ζώα, δείχνοντας έναν δρόμο αγάπης, αλληλεγγύης και ισότητας.

Από μικρή λάτρευε τα ζώα και ήθελε να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο για εκείνα. Η Κατερίνα με τα υπέροχα μοβ μαλλιά,  έχει δημιουργήσει τρία πολυθεματικά και διαδραστικά εκπαιδευτικά προγράμματα, το “Ζωο…φιλώντας μαθήματα αγάπης”, το “Δες μέσα από τα μάτια ενός ακηδεμόνευτου σκύλου” και για την ειδική αγωγή το “Θεραπευτική Αγκαλιά”. Όλα τα προγράμματα έχουν ως στόχο την μελλοντική διαμόρφωση ευσυνείδητων ζωοφιλικά πολιτών.

Τα προγράμματα της έχουν εγκριθεί, από το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων για σχολικές μονάδες Π/θμιας Εκπαίδευσης, για το σχολικό έτος 2019-2020 με αρ. πρωτ. Φ1/ΜΚ/190566/197078/Δ7. Τα συγκεκριμένα, προγράμματα έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα σε πάνω από 300.000 μαθητές σε όλη την Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή καλύπτουν 25 σημεία στην Ελλάδα και τις γύρω περιοχές τους και 1 στην Κύπρο. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα, μεταδίδονται αφιλοκερδώς σε όλα τα σχολεία της χώρας, από ομάδες εθελοντών καταρτισμένους, σε ιδρύματα και σε οργανισμούς.

Η ζωή στα Χανιά και τα εγκλήματα στα ζώα

«Τα αγαπώ τα Χανιά και τα νιώθω αλήθεια ως μια από τις πατρίδες μου. «Προσγειώθηκα» στα Χανιά κάπου στα μέσα Σεπτέμβρη του 2003 εντελώς ξαφνικά όπως πολλοί αναπληρωτές δάσκαλοι μέχρι και σήμερα. Δούλεψα σε ένα υπέροχο σχολείο σε ένα απομακρυσμένο χωριό των Χανίων και δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρωινή μου διαδρομή για να φτάσω. Συνάντησα δυστυχώς αρκετά εγκλήματα ενάντια στα ζώα που μάλιστα είχαν γίνει ακόμη και από μαθητές μου στο σχολείο. Δεν τους μάλωσα ή τιμώρησα ποτέ. Αντιθέτως πείσμωσα να τους δείξω έναν άλλο δρόμο. Εκείνον της αγάπης, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της δικαιοσύνης.  Θλίβομαι για τα περιστατικά κακοποίησης ζώων που συνεχώς ακούω, για πολλούς φιλοζωικούς καβγάδες και γίνομαι έξαλλη, όταν διαβάζω στο διαδίκτυο σχόλια κάτω από κάθε έγκλημα που έγινε στην Κρήτη «αναμενόμενο, τι περιμένεις από τους Κρητικούς;». Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι εκεί και όσες βάναυσες πράξεις ενάντια στα ζώα και αν γίνουν από τους λίγους ή τους πολλούς δεν χαρακτηρίζει ποτέ έναν ολόκληρο τόπο καθώς υπάρχουν και εκεί εθελοντές που ματώνουν κάθε λεπτό της μέρας στους δρόμους και στα καταφύγια».

Πώς η διάσωση της Διώνης της άλλαξε τη ζωή

«Με τη Διώνη συναντηθήκαμε και χωριστήκαμε δύο φορές, όπως πολύ συχνά συμβαίνει με πολλά αδέσποτα που συναντάμε στον δρόμο μας, πριν την τελική συνάντησή μας εκείνη τη μέρα που τη βρήκα ετοιμοθάνατη να εκλιπαρεί για τη ζωή της μέσα σε μια λίμνη αίματος καθώς κάποιος είχε φροντίσει να την πυροβολήσει και να τη μαχαιρώσει.  Με σόκαρε το έχω πει αμέτρητες φορές, όταν μιλώ για εκείνη τη μέρα, η αδιαφορία των «ανθρώπων» γύρω της και όχι τόσο το ίδιο το έγκλημα… Τη διέσωσα σε μια φάση της ζωής μου μάλιστα που σε καμιά περίπτωση δεν ήμουν έτοιμη να υιοθετήσω ακόμη έναν σκύλο και για αυτό και της έψαχνα με τόση αγωνία ένα ιδανικό σπίτι, όταν πια είχαν επουλωθεί τα σωματικά τραύματα. Δεν περάσαμε εύκολα στην οικογένειά μου όσο παλεύαμε με τους εφιάλτες της κακοποίησης αυτού του σκύλου.

Η Διώνη μου έμαθε και μου μαθαίνει καθημερινά πως οφείλουμε να κυνηγάμε τα μεγάλα όνειρά μας, πως χρωστάμε στον εαυτό μας να γίνουμε εκείνο που ονειρευτήκαμε παιδιά, να δοκιμάζουμε τις δυνάμεις μας, να συγχωρούμε, να είμαστε ευγνώμονες για το καθετί, ακόμη και γιατί μπορούμε και ξυπνάμε υγιείς το πρωί, να μην στεναχωριόμαστε για τα ασήμαντα και το σημαντικότερο να βοηθάμε στο μέτρο που μπορούμε εκείνους που έχουν ανάγκη αφού γίνουμε πρώτα οι ίδιοι η αλλαγή που θέλουμε στον κόσμο να δούμε. Η Διώνη όμως και η κοινή μας πορεία εντέλει με μετέτρεψαν σε συγγραφέα που είναι ένας χώρος που τόσο πολύ αγαπώ! Εκείνη και η ζωή της με κινητοποίησε να γίνω αλήθεια η φωνή της μα και η φωνή όλων εκείνων των πλασμάτων που κακοποιήθηκαν από ανθρώπινα χέρια. Μέχρι στιγμής έχω γράψει δύο βιβλία και ετοιμάζω αυτή την περίοδο το τρίτο. Ένα από τα βιβλία μου, το παρουσιάζω στις σχολικές τάξεις, ως αυτόνομο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το οποίο είναι και ένας οδηγός φιλοζωίας και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης με τεράστιες προοπτικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις των βιβλίων στηρίζουν αδέσποτα ζώα».

Διαβάστε την συνέχεια της καταπληκτικής συνέντευξης στο flashnews