Κρήτη: Συγκίνηση στην παρέλαση με την Αναστασία που σήκωσε τη σημαία | ΦΩΤΟ

Όλοι στις  Μοίρες συγκινήθηκαν όταν παρέλασε το 2ο Δημοτικό σχολείο Μοιρών.

Ο λόγος; Γιατί τη σημαία τη σήκωσε η Αναστασία.

Η Αναστασία είναι ένα παιδί με κινητικά προβλήματα, ένα παιδί που έχει περάσει πολλές μέρες της ζωής του μέσα στα νοσοκομεία με αποτέλεσμα να μην είναι η άριστη μαθήτρια.

Είναι μια μέτρια μαθήτρια, όπως και πολλά αλλά παιδιά, αλλά με ένα πολύ δυνατό χαρακτήρα.

Παλεύει παρά πολλά πράγματα με θάρρος και αξιοπρέπεια. Ένα παιδί που θέλει να συμμετέχει σε όλα τα δρώμενα του σχολείου της.

Μόνη της, θυμάμαι, πέρσι ζήτησε να παρελάσει κι έκανε μεγάλο αγώνα, τόσο στις πρόβες όσο και την ώρα της παρέλασης.

Και τα είχε καταφέρει.

Και τότε είχε πάλι καταχειροκροτηθεί στην τελευταία γραμμή του σχολείου μας.

Αλλά και στο τέλος της σχολικής χρόνια συμμετείχε στο θεατρικό που είχαμε ανεβάσει στο φεστιβάλ Γόρτυνας. Και πάλι μας συγκίνησε.

Και δεν τα λέω όλα αυτά για να υμνήσω την Αναστασία… η Αναστασία δεν έχει ανάγκη κανένα να την υμνήσει.

Τα λέω απλά για να εκφράσω τα παραπόνα μου για όλους αυτούς που κρίνουν το κάθε νόμο χωρίς να τον σκεφτούν σωστά και ολόπλευρα.

Ναι… θυμάμαι, λίγο καιρό πριν, πολλοί να κρίνουν νόμο για την κλήρωση του σημαιοφόρου σαν ένα από τα χειρότερα πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να ψηφιστούν σε αυτήν την χώρα.

Κι όμως, αυτή η κλήρωση έδωσε τη δυνατότητα σε εκατοντάδες παιδιά να σηκώσουν τη σημαία που ποτέ δε θα είχαν τη δυνατότητα.

Και δε θα είχαν την δυνατότητα όχι γιατί δεν προσπαθούν να είναι άριστοι μαθητές,

αλλά…

γιατί μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας που να τους κρατούν πολλές φορές μακριά από το σχολείο.
Ή γιατί είναι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, δυσλεξία, δυσαριθμησία κ.α
Ή γιατί οι γονείς τους δεν έχουν το χρόνο να σταθούν δίπλα τους και να τα βοηθήσουν, να τα συμβουλεύουν, να τα καθοδηγήσουν να διαβάσουν,
Ή γιατί εμείς οι δάσκαλοι δεν τους δώσαμε τις σωστές ευκαιρίες, τις σωστές βάσεις ή το πιο απλό δεν τους δείξαμε αγάπη, ώστε μέσα από την αγάπη μας να αγαπήσουν κι αυτά το σχολείο, τα γράμματα, τη γνώση…

Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για τους οποίους σίγουρα δεν φταίνε αυτές οι αθώες ψυχούλες…

Και τα λέω όλα αυτά γιατί σκέφτομαι το νέο νόμο που κατηγορούμε αυτές τις ημέρες. Το νόμο που από τα 15 του χρόνια το παιδί θα μπορεί να επιλέγει…

Εμείς οι σοφοί, οι φυσιολογικοί, που είμαστε σωστοί σε όλα, καλό θα είναι να σκαφτόμαστε ότι τα πάντα δεν είναι μόδα αλλά και φύση. Και να μην κατηγορούμε τίποτα αν πραγματικά δεν το γνωρίζουμε, δεν ξέρουμε τι βιώνουν κάποιοι άνθρωποι που είναι διαφορετικοί από εμάς. Και όταν λέω δεν ξέρουμε τι βιώνουν, εννοώ τι βιώνουν εξαιτίας της δικιάς μας συμπεριφοράς.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!
Ζήτω η Ελλάδα!
Χρόνια μας πολλά!

Πηγή:cretanmagazine

Ερμιόνη Κυριακάκη