Από τα δημοφιλέστερα ηλεκτρονικά παιγνίδια κι ένα από τα σύμβολα της λαϊκής κουλτούρας τη δεκαετία του ‘80. Οι πιο μεγάλοι σήμερα το γνώρισαν σε κάποια αίθουσα ψυχαγωγίας εκείνα τα χρόνια ως βιντεοπαιχνίδι τύπου arcade, οι νέοι το ανακαλύπτουν στις μέρες μας μέσα από τις πολλαπλές εκδοχές του στο Ίντερνετ.
Πρωτοκυκλοφόρησε στις 10 Οκτωβρίου 1979 στην Ιαπωνία. Δημιουργός του, ο 24χρονος Ιάπωνας προγραμματιστής Τόρου Ιβατάνι, που δούλευε τότε για λογαριασμό της εταιρείας Namco και σήμερα ακολουθεί πανεπιστημιακή καριέρα στο Πολυτεχνείο του Τόκιο.
Σε μια εποχή που κυριαρχούσαν τα παιγνίδια δράσης (Space Invaders και τα συναφή), ο Ιβατάνι παρουσίασε ένα παιχνίδι με πολύ χιούμορ, που γρήγορα κέρδισε τα αγόρια, αλλά και τα κορίτσια, που σιχαίνονταν εξωγήινους και πυροβολισμούς. Στην αρχή είχε χλιαρή υποδοχή, αλλά έπρεπε να το ανακαλύψουν οι Αμερικανοί το 1980 για να γίνει παγκόσμια επιτυχία.
Ο Πάκμαν έχει σχήμα κεφαλιού, που ανοιγοκλείνει, για να καταβροχθίσει τελείες και έπαθλα στην προσπάθειά του να ξεγλιστρήσει από τέσσερα φαντασματάκια, που τον καταδιώκουν μέσα σ’ ένα λαβύρινθο. Το όνομα του προέρχεται από την ιαπωνική λέξη «πάκου- πάκου», που σημαίνει το στόμα που ανοιγοκλείνει. Ο Γιαπωνέζος δημιουργός του λέγεται ότι συνέλαβε την ιδέα σ’ ένα πάρτι, όταν είδε μια πίτσα από τον οποία έλειπε ένα κομμάτι.
Την απόλυτη επίδοση του παιχνιδιού κατέχει ο Αμερικανός εστιάτορας Μπίλι Μίτσελ, ένας θρυλικός παίκτης βιντεοπαιχνιδιών στις ΗΠΑ, με πολλά ακατάρριπτα ρεκόρ στο ενεργητικό του. Στις 3 Ιουλίου 1999 και σε ηλικία 34 ετών, σημείωσε 3.333.360 πόντους, αφού διήλθε με επιτυχία και τις 225 πίστες του παιγνιδιού. Έπαιζε συνεχώς για έξι ώρες.
Το Πακ-Μαν είναι και σήμερα αρκετά δημοφιλές με φανατικούς φίλους, πολλούς κλώνους και κλεψίτυπες εκδόσεις. Το μαρτυρούν τα δημοψηφίσματα, που διοργανώνονται συχνά – πυκνά από τα περιοδικά του χώρου και το κατατάσσουν στην κορυφή των ηλεκτρονικών παιγνιδιών όλων των εποχών.
