Θάνατος Έλληνα στην Ινδία: «Δεν πίστευε ότι θα του συμβεί τίποτα»

Η ανησυχία του για την κατάσταση στα νοσοκομεία της Ινδίας εξαιτίας της δραματικής εξέλιξης της πανδημίας από κορονοϊό στην πολυπληθή χώρα, ήταν η βασική αιτία για την οποία ο Γιάννης Κέντζης, ο Έλληνας ο οποίος βρέθηκε νεκρός σε ξενοδοχείο της πόλης Λάκναου δεν αναζήτησε νωρίτερα ιατρική βοήθεια. Αυτό λέει στο ethnos.gr η αδερφή του Ρένα Κέντζη, η οποία αυτές τις ημέρες μαζί με τα παιδιά του καταβάλλουν αγωνιώδεις προσπάθειες ώστε να καταφέρουν να επαναπατρίσουν τη σορό του.

«Ο αδερφός μου πέθανε την 11η ημέρα της ασθένειάς του. Αρχικά είχε αποδώσει την αδιαθεσία του στη χρήση του κλιματιστικού λόγω των υψηλών θερμοκρασιών στη χώρα. Δεν είχε υψηλό πυρετό, θεώρησε ότι είχε κρυώσει. Δεν πίστευε ότι είχε κορονοιό. Όταν του είπα να αναζητήσει γιατρό μου απάντησε ότι φοβάται την κατάσταση στα νοσοκομεία. Μου είπε “γίνεται χαμός εδώ και να μην έχω κορονοιό, να πάω και να κολλήσω”; Τις πρώτες ημέρες είχε μείνει συνειδητά μακριά από το νοσοκομείο».

Ωστόσο όταν η κατάσταση της υγείας του δε βελτιωνόταν, απευθύνθηκε στην εταιρία που εργαζόταν για να του στείλουν γιατρό να τον εξετάσει: «Ακόμα κι αυτό δεν ήταν εύκολο να γίνει την ίδια μέρα με την κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία της Ινδίας και τις ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό και μέσα» εξηγεί η κυρία Κέντζη. Και συνεχίζει: «Εφτασε στο ξενοδοχείο μία νοσηλεύτρια, η οποία του έκανε τεστ ανίχνευσης κορονοιού. Αλλά ακόμα και για τα αποτελέσματα εκεί πρέπει να περιμένεις τρεις ημέρες».

Ο θάνατός του διαπιστώθηκε τελικά την Μεγάλη Δευτέρα από τον υπάλληλο της ρεσεψιόν του ξενοδοχείου ή κάποιον συνάδελφό του που διέμενε στο ίδιο κατάλυμα και ανησύχησε. Η τελευταία επικοινωνία που είχε με την οικογένειά του ήταν το βράδυ της περασμένης Κυριακής: «Μου είπε η νύφη μου ότι μίλησαν, ότι της είπε πως είναι καλά, πως έχει σηκωθεί από το κρεβάτι και έχει τακτοποιήσει και το δωμάτιό του. Δεν ξέρω αν πράγματι αισθανόταν καλύτερα ή αν της το είπε για να μην ανησυχεί» μας λέει η αδερφή του.

Ο 62χρονος πρώην γενικός διευθυντής στην ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες), είχε μετακομίσει στην Ινδία τον περασμένο Δεκέμβριο ως στέλεχος ολλανδικής εταιρίας, η οποία έχει αναλάβει την κατασκευή συγκοινωνιακών υποδομών στη χώρα μεταξύ των οποίων και το τραμ, στο οποίο είχε εξειδίκευση.

«Δεν αισθάνθηκε ποτέ φόβο να πάει εκεί, δεν πίστευε ότι θα του συμβεί τίποτα. Κι ας είχε αρκετά προβλήματα υγείας. Ήταν εξαιρετικό παιδί και ικανότατος στη δουλειά του. Μου τηλεφωνούν συνάδελφοί του για να μου πουν πόσο θα τους λείψει ως άνθρωπος. Τελευταία φορά που είχε έρθει στην Ελλάδα ήταν τον Φεβρουάριο για να κάνει κάποιες ιατρικές εξετάσεις».

Πλέον οι προσπάθειες τόσο της ίδιας όσο και των δύο παιδιών του που ζουν στο Βέλγιο έχουν επικεντρωθεί στο να καταφέρουν να φέρουν τη σορό του στην Ελλάδα, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου εύκολο παρά το γεγονός ότι έχουν ήδη περάσει πέντε ημέρες από το θάνατό του. Βρίσκονται ήδη σε επαφή με την ελληνική πρεσβεία στην Ινδία, αλλά ακόμα δεν έχουν ενημέρωση για το πότε θα μπορέσει να γίνει ο επαναπατρισμός.