Έτοιμη η νέα ελληνο-αμερικανική αμυντική συμφωνία: Τι «κερδίζει» η Ελλάδα

Το νέο περίβλημα της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ προστίθεται από τις 16.30 το απόγευμα στην ασπίδα των διεθνών συμμαχιών που η Αθήνα υψώνει απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα και προβάλει ως πλοηγό της νομιμότητας στην Ανατολική Μεσογείου.

Η επιστολή Μπλίνκεν

Δηλωτική πάντως του εντατικού χαρακτήρα των διαβουλεύσεων που διεξάγονται ακόμη και στο τελικό στάδιο, είναι η χρονική μετατόπιση του αρχικού προγράμματος για την υπογραφή της συμφωνίας. Εν αναμονή των αποκαλυπτηρίων του ανανεωμένου πρωτοκόλλου της MDCA, συγκλίνουσες πληροφορίες αναφέρουν ότι στην ελληνική αποστολή επικρατεί ικανοποίηση για μια από τις κεντρικές επιδιώξεις σε αυτήν την διαπράγματευση.

Πρόκειται για την επιστολή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν η οποία θα συνοδεύει- όπως όλα κατατείνουν- ως διακριτό κείμενο την Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας και όχι στο παράρτημά της. Οι πληροφορίες που μεταδίδονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού θέλουν την επιστολή του κ. Μπλίνκεν να έχει παραδοθεί από τις παραμονές της υπογραφής της Συμφωνίας στην ελληνική διπλωματία και στα χέρια του επικεφαλής της, του Νίκου Δένδια.

Κατά τις ίδιες πηγές ενημέρωσης το περιεχόμενό της επιστολής Μπλίνκεν που θα προσδιορίζει την περίμετρο της διμερούς συνεργασίας αντανακλά τους στόχους που είχε θέσει η Αθήνα. Από τη δημοσιοποίηση της κατά τις προσεχείς θα διαφανεί το εύρος και το ύφος των στοχευμένων μηνυμάτων που συνδέονται-και όχι καθ’ερμηνείαν- με τα κυριαρχικά δικαιώματα, δια της επισήμανσης για την υποχρέωση σεβασμού στη Διεθνή Σύμβαση της UNCLOS για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Θέση που θα πλαισιώνεται από την ρητή παραίνεση – σύσταση της Αθήνας για την τήρηση της ίδιας στάσης έναντι των υποχρεώσεων που απορρέουν συνολικά από το Διεθνές Δίκαιο. Πάντως, πριν από την τελική φάση του τρίτου γύρου του Στρατηγικού Διαλόγου με τις ΗΠΑ, η ελληνική πλευρά ανέμενε ότι η επιστολή του Άντονι Μπλίνκεν θα αναβάθμιζε το επίπεδο της αμερικανικής δέσμευσης όπως αυτή διατυπωνόταν στις επιστολές των προκατόχων του, Μάικ Πομπέο αλλά και Χένρι Κίσινγκερ. Μια επιδίωξη η οποία εκτιμάται με βάση όλα τα στοιχεία ότι μπορεί να ενταχθεί στους στόχους που επιτυγχάνονται.

Το «παράθυρο» για τις βάσεις

Η Αθήνα πάντως φαίνεται ότι μπορεί να προσθέσει στο ταμείο των κερδών από την ανανέωση της MDCA και την ελαστική διάταξη που αφορά στις βάσεις. Από τη μια οι πληροφορίες θέλουν να μην επετεύχθη σύγκλιση στο ζήτημα της ένταξης νησιωτικών τοποθεσιών-επιπλέον των υπαρχουσών- όπως η Σκύρος η οποία συμπεριλαμβανόταν στα αμερικανικά αιτήματα ή μεταξύ άλλων της Λήμνου και της Καρπάθου, που μεταξύ άλλων αντιπροτάθηκαν από την ελληνική πλευρά.

Από την άλλη όμως φαίνεται ότι για το συγκεκριμένο σκέλος θα δίνεται η ευχέρεια τροποποίησης εάν στη διάρκεια της πενταετίας κριθεί αναγκαίο. Στον αντίποδα ως κλειδωμένη εμφανίζεται η διεύρυνση του καταλόγου των βάσεων με την προσθήκη του Στρατοπέδου «Γιαννούλη» στην Αλεξανδρούπολη, του Ναυστάθμου της Κρήτης αλλά και του Πεδίου Βολής στο Λιτόχωρο Πιερίας. Επιπλέον του Στρατοπέδου Γεωργούλα στην Αλεξανδρούπολη το οποίο γειτνιάζει με την Αεροπορική Βάση Λάρισας καθώς επίσης με τη Βάση της Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο.

Σε κάθε περίπτωση εκείνο που ξεκαθαρίζεται από την ελληνική διπλωματία είναι ότι οι τοποθεσίες θα τελούν υπό ελληνικό έλεγχο. Θα χρησιμοποιούνται τόσο από αμερικανικές όσο και από ελληνικές δυνάμεις έως και το 2026. Αυτό μεταφράζεται καταρχάς σε αμερικανικές επενδύσεις που με δεδομένη την πενταετή διάρκεια της συμφωνίας θα απελευθερώσει υψηλότερο αριθμό κονδυλίων, με τα οποία χρηματοδοτηθούν έργα εκσυγχρονισμού των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων.

Οι συναντήσεις Δένδια

Η συμφωνία θα μπορεί να ανανεωθεί για ακόμη πέντε έτη και όχι επ’αορίστω όπως μεταδόθηκε τις προηγούμενες. Ο Νίκος Δένδιας που βρίσκεται από την Τρίτη στην Ουάσιγκτον πρόσθεσε ακόμη μια ψηφίδα στο μωσαϊκό των διπλωματικών επαφών που χτίζουν γέφυρες με τις χώρες της Μέσης Ανατολής και τον αραβικό κόσμο. Οι συναντήσεις του την Τετάρτη με τους ομολόγους του, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων συνιστούν παράλληλα και ένα διπλωματικό φρένο στην τουρκική επίθεση γοητείας προς αυτές τις χώρες.

Πηγή: cnn.gr