Όταν ο Πύρρος «σήκωσε» στα χέρια του την Ελλάδα

Πριν από ακριβώς 29 χρόνια, ο νεαρός και τότε άγνωστος Πύρρος Δήμας κατέκτησε το πρώτο του χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στους αγώνες της Βαρκελώνης, στους οποίους έλαβε μέρος μέσω της τρίτης θέσης στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1992. Δίχως καμία αμφιβολία, ήταν ένα βράδυ που ανατρίχιασαν όλοι οι Έλληνες όταν το «λιοντάρι της Χειμάρρας» φώναξε με όση δύναμη είχε στην τελευταία του προσπάθεια στο επολέ-ζετέ, το αξέχαστο “Για την Ελλάδα…”

Γράφει ο Αντώνης Τσαλίκης για το Daynight.gr

Ο Πύρρος, στις 31 Ιουλίου 1992 σήκωσε στην κατηγορία των 82,5 κιλών στο σύνολο 370 κιλά, κατέκτησε την πρώτη θέση και κυριολεκτικά άνοιξε ένα αξιοθαύμαστο «βιβλίο» σπουδαίων επιτυχιών για την Ελληνική άρση βαρών. Ακολούθησαν και άλλα πολλά μετάλλια από εκείνον και από άλλους αθλητές της επονομαζόμενης dream team που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε όσο και αν περνάνε τα χρόνια.

Ο τεράστιος αρσιβαρίστας μας δημιούργησε ένα μύθο σε μια περίοδο 12 ετών καθώς κυριάρχησε για σχεδόν σε όλες τις διοργανώσεις. Με αφετηρία τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 μέχρι το γεμάτο συναισθήματα «αντίο» στους Αγώνες της Αθήνας μπροστά στο ελληνικό κοινό. Τρία χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια (1992, 1996, 2000), ένα χάλκινο (2004) και πολλές άλλες επιτυχίες σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα συνθέτουν την σπουδαία καριέρα του στο άθλημά.

Ωστόσο, όσες και αν είναι οι μεγάλες στιγμές που μας χάρισε ο Πύρρος, εκείνη η βραδιά στην Βαρκελώνη το 1992 δεν έχει σύγκριση με καμία άλλη. Όλοι όσοι έζησαν «κολλημένοι» στην τηλεόραση τις προσπάθειες του να «σηκώσει» στα χέρια του ολόκληρη την Ελλάδα, ακόμη μπορούν να νιώσουν τα τότε συναισθήματα. Περηφάνια, συγκίνηση και θαυμασμός ήταν σίγουρα τα πιο έντονα και εκείνα που τόσο είχε ανάγκη ιδιαίτερα ο ελληνικός αθλητισμός.

Ορισμένοι είχαν «δει» στον Πύρρο Δήμα τις δυνατότητες που είχε από προηγούμενες διοργανώσεις, αλλά ήταν στην Βαρκελώνη που το ευρύ κοινό εντυπωσιάστηκε τόσο από τις επιδόσεις νεαρού αθλητή στα 167,5 κιλά Αρασέ και στα 202,5 κιλά στο επολέ-ζετέ. Ο Πύρρος ουσιαστικά είχε έρθει  στο βάθρο για να μείνει…