Το συγκλονιστικό «αντίο» ενός Κρητικού στον άτυχο αλεξιπτωτιστή

Τον άτυχο 34χρονο Λοχία αποχαιρετά ένας Κρητικός φίλος του, ο Μ.Π. με ένα συγκλονιστικό κείμενο το οποίο πραγματικά αξίζει να διαβάσετε. Γράφει λοιπόν:

“Νυχτερινό Άλμα – Ένας Απών

– Φάση 1η: Προετοιμασία στη Μονάδα

Λίγες φωνές, λίγα αστεία, εργώδης προετοιμασία. Να συμμαζέψεις τα υλικά σου, να φορέσεις τα σωστά άρβυλα, να είσαι έγκαιρα μαζί με τους άλλους στο χώρο αναχώρησης. Να πάρετε αναφορά, να είναι όλοι παρόντες, να φύγουν έγκαιρα. Ο καιρός είναι ΟΚ. Το άλμα θα γίνει.

– Φάση 2η: Προετοιμασία στο αεροδρόμιο

Λιγότερες φωνές, λιγότερα αστεία (συνήθως μόνο με τον κολλητό σου). Να Φορέσεις το αλεξίπτωτο, να προσαρμόσεις τον φόρτο, να δοκιμάσεις την ευκινησία σου, μιμούμενος στο έδαφος τις στάσεις που πιθανόν να πάρεις στον αέρα.Να τσεκάρεις το ζευγάρι σου, να σε τσεκάρει το ζευγάρι σου, να σε επιθεωρήσει ο αρχηγός ρίψεων, να γίνει μια τελευταία ενημέρωση του άλματος και της αποστολής από τον επικεφαλής. Όμως πρώτα το άλμα. Τότε θα απογειωθείς, τότε θα φτάσεις πάνω από τη ζώνη , με αυτή τη σειρά θα κάνεις έξοδο, όταν με το καλό προσγειωθείς, εκεί θα πας να βρεις και τους άλλους. Μη χαθείς, μην αργήσεις. Αν έχεις εμπλοκή στον αέρα, αυτά θα πρέπει να κάνεις, τα ξέρεις, τα έχεις εκπαιδευτεί , τα έχεις χιλιοκάνει και χιλιοακούσει.

Προσοχή είναι βράδυ. Μη χαθείς. Να έχεις το νου σου στον αέρα και στο έδαφος, για σένα και για τους άλλους. Προσοχή, είναι βράδυ μη χαθείς κι αργήσεις. Προσοχή είναι βράδυ, μην μπερδευτείς απο τα φώτα στο έδαφος. Προσοχή είναι βράδυ, πάρε σωστή στάση στον αέρα, πάρε σωστή στάση για να ανοίξεις, η προσγείωση θα γίνει εκεί, μην μπερδευτείς, μην αργήσεις, μην χαθείς, είναι βράδυ.

Το αεροσκάφος μουγκρίζει, επιβίβαση, χαμόγελα, το έχουμε χιλιοκάνει, θα το ξανακάνουμε. Είναι ωραία τρέλα αυτή που κάνουμε. Είναι ευτυχία που το κάνουμε παρέα, εμείς τα αδέρφια. Μόνο εμείς ξέρουμε γιατί το κάνουμε.

Και ΑΞΙΖΕΙ. Τα καυσαέρια των κινητήρων, σου δίνουν μια κατραπακιά στο πρόσωπο, όπως πορεύεσαι για να επιβιβαστείς. Βαθιά ανάσα καμμένης κηροζίνης. Η αδρεναλίνη σου σαλεύει. Πάμε. Ο καιρός είναι οκ. Το άλμα θα γίνει.

Φάση 3η: Η πτήση

Δεν είναι αναπαυτικά μέσα στο αεροπλάνο. Ποτέ δεν είναι. Έχει ζέστη και ζυγίζεις παραπάνω από μιάμιση φορά το βάρος σου. Αναπαυτικά γίνονται όμως όλα, επειδή το έχεις ξανακάνεις χίλιες φορές, με τα ίδια πρόσωπα που χαμογελάνε και σιωπούν και ξανά χαμογελάνε γύρω σου.Περίληψη του σεναρίου στο μυαλό σου.

Έτσι θα βγω, αυτή τη στάση θα πάρω, αυτό κι εκείνο θα προσέξω, τότε θα τραβήξω, μη ξεχάσω το σλάιντερ, να μην μπερδευτώ με τα φώτα, να δω γύρω μου τα σιαλούμ, να πάρω διαδρομή, να πάρω γραμμή, τα φρένα, η προσγείωση κλπ. Να μην χαθώ, να μην αργήσω. Είναι βράδυ. Ο καιρός είναι οκ.

Το άλμα θα γίνει. Η ράμπα ανοίγει. Χαμόγελα άγρια και φωνές απο τον αρχηγό ρίψεως. “Σηκωθείτε”. Δροσιά επιτέλους κι απίστευτος θόρυβος. Στέκεσαι λίγο πριν την ράμπα. Η αδρεναλίνη μυρίζει στον αέρα περισσότερο από την κηροζίνη. Δεν είσαι ήρεμος, είσαι ψυχρός. Το μυαλό κλείδωσε. “Φύγετε”.

Φάση 4η: Το Άλμα.<

Βουτάς στο κενό. Βουίζει ο αέρας στα αυτιά σου. Παίρνεις στάση, η αντίσταση του αέρα σε κάνει να νομίζεις ότι είσαι σταθερός στο ίδιο σημείο. Το κοντέρ όμως γράφει, ταχύτητα καθόδου πάνω 200 χιλιόμετρα την ώρα.

Ελέγχεις γύρω και κάτω. Πολλά φώτα. Το μέρος το σωστό είναι το πιο σκοτεινό στο έδαφος. Εκεί είναι η ζώνη. Ελέγχεις στάση, ελέγχεις υψόμετρο. 8000 πόδια. Ελέγχεις στάση, ελέγχεις υψόμετρο 6000 πόδια. Βλέπεις σιαλουμ μπροστά σου μακρυά.

Είναι οι πριν από εσένα στον αέρα. Ελέγχεις υψόμετρο 5000…4500 πόδια…στάση κι άνοιγμα…σε φρενάρει το πιλοτάκι και σε τραβάει το αλεξίπτωτο…ξεφυσάς την ένταση, ελέγχεις…δεν ξεχνάς το σλάιντερ, πιάνεις τα φρένα..παίρνεις πορεία, βλέπεις μπροστά τα σιαλούμ των άλλων, τσεκάρεις γύρω σου και πάλι, πορεία, σιαλούμ, έλεγχος….κατεβαίνεις. 300 πόδια.

Παίρνεις γραμμή για προσγείωση…μαυρίλα κάτω…σέρνεις και το φόρτο σου κάτω από τα πόδια σου, 100 πόδια…πρόσεχε…. 50 πόδια πρόσεχε….20 πόδια πρόσεχε βαθιά ανάσα..μαλακά τα φρένα….αιώρηση….προσγείωση….εκπνοή.

Φάση 5η: Ένας ΑΠΩΝ

Μάζεψε τα όλα γρήγορα. Να κοιτάς και να ακούς γύρω σου. Ότι δεις κι ότι ακούσεις από τους άλλους. Μη τυχόν….Συνέχισε. Σβέλτα. Ζαλώσου τα πάντα. Σβέλτα κι αθόρυβα. Κινήσου στο χώρο ανασυγκρότησης. Σβέλτα κι αθόρυβα. Βλέπε κι άκου γύρω σου. Τους άλλους….μη τυχόν…

Έφτασες. Ιδρώτας, ανακούφιση. Αποθέτεις το αλεξίπτωτο. Αναφέρεις, παίρνεις θέση και περιμένεις. ‘Ολοι όσοι έχουν φτάσει, περιμένουν και τους υπόλοιπους. Ήρθε κι άλλος…κι άλλος…κι άλλος. Αναμονή…Αναμονή…Αναμονή….Ανησυχία…Σιωπή…Αναμονή….Ανησυχία. Ένας έχει αργήσει. Γίνονται αυτά το βράδυ. Αναμονή….

Ο Κώστας έχει αργήσει…Αναμονή…ο Κώστας ξέρει…το έχουμε χιλιοκάνει…

Αναμονή…Σιωπή……………………..

………………………..ο Κώστας είναι ΑΠΩΝ……………………………..
………………………..ο Κόσμος είναι ΑΠΩΝ……………………………..

Συνεχίζουμε….

Αύριο πάλι άλμα.

Καλό παράδεισο Κωστή!”

Πηγή: kriti360