Πετάχτηκε μέχρι το περίπτερο και… παράτησε το αμάξι στη μέση του δρόμου!

Γιατί να περιμένεις μέσα στο αμάξι να αλλάξει το φανάρι σε πράσινο, ενώ μπορείς να πάρεις τσιγάρα από το περίπτερο; Σωστά! Τι παράξενο βλέπεις; Κι αν πέσει κόκκινο σιγά μην ασχοληθείς με τους οδηγούς που ακολουθούν… τι σε νοιάζει; Εσύ… την δουλειά σου να κάνεις!

Γράφει ο «Ρεθεμνιώτης» για το Daynight.gr

Διάλογοι καθημερινής κυκλοφοριακής τρέλας στο… Ρεθυμνάκι με τους λίγους και κακούς δρόμους…

Να αλλάξει το φανάρι; Να πέσουν τα μούτρα του “δε με νοιάζει κάνω ό,τι θέλω;”. Να αλλάξει η νοοτροπία και να πέσει βροχή… μυαλών, καλύτερα.

Είναι και κάποια μαθήματα που δε διδάσκονται στα σχολεία, μηδέ στα φροντιστήρια, ίσως από την οικογένεια; Η αλήθεια είναι ότι τίποτα από όλα αυτά και όλα αυτά μαζί φταίνε κι άλλα τόσα. Υπάρχουν διαμάντια μέσα στο βούρκο και το ανάποδο.

Ενσυναίσθηση και ευαισθησία δεν υπάρχει. Κοινωνικό ενδιαφέρον. Η αίσθηση του ότι είμαστε μέσα σε ένα σύνολο που ο καθένας συμβάλλει στην ευημερία όλων με το λιθαράκι του.

Θα μου πείτε, ε κι εσύ τώρα κάνεις την τρίχα, τριχιά! Άλλους δυο τέτοιους να είχε όμως και… να το το κυκλοφοριακό κομφούζιο στο κέντρο της πόλης. Όχι ότι δε συμβαίνει κι αυτό με άλλους τρόπους, αλλά εδώ είναι αυτό που λέμε… μνημειώδης αδιαφορία!

Πάντως το σέρβις στο περίπτερο μπορεί να είναι πάντα σε εγρήγορση και να είναι και αρκετά επιδέξιο για να εξυπηρετεί γρήγορα και τους “πεταχτούς” πελάτες, χωρίς να εισπράττει βρισίδι από την αναμονή των υπολοίπων οδηγών…